Τα τελευταία χρόνια είναι της μόδας και «φοριέται» πολύ!

Ναι, να πάρεις τη μεγάλη απόφαση να ταξιδέψεις μόνος, ολομόναχος, εσύ και ο εαυτός σου! Ίσως να ακούγεται καταθλιπτικό, ξενέρωτο και αστείο, αλλά τα πλεονεκτήματα του να ταξιδεύεις μόνος είναι πολλά και λογικά. Φυσικά, δεν εννοώ να το κάνεις συστηματικά, αλλά έστω και μια φορά θα ήταν αρκετή και ιδιαίτερα απολαυστική. Δείτε το σαν εμπειρία ζωής, σαν μια δοκιμασία που πρέπει οπωσδήποτε να περάσετε για να ολοκληρωθείτε, πριν πατήσετε τη λεπτή, κόκκινη γραμμή της ζωής.

Πρώτα απ’ όλα, οργανώνετε μόνοι σας το ταξίδι χωρίς να έχετε πάνω από το κεφάλι σας ταξιδιωτικά πρακτορεία, ξεναγούς και εκείνη την πολυταξιδεμένη θεία Αμαλία που μόλις έμαθε για το ταξίδι που σκέφτεστε να κάνετε, θέλησε να σας προσφέρει τις γνώσεις της και τελικά να σας συνοδεύσει. Όχι, εδώ πρόκειται για μια συμφωνία ανάμεσα σε εσάς και τον εαυτό σας, δε χωράνε τρίτοι. Βρίσκετε τον προορισμό που ονειρεύεστε, το μέσο με το οποίο θα ταξιδέψετε, διαλέγετε τα μέρη που θέλετε να επισκεφθείτε, αποφασίζετε πόσες μέρες θα μείνετε και είστε έτοιμοι. Η συνταγή απλή, το αποτέλεσμα μαγευτικό.

Έπειτα,  εκτός από τη θεία Αμαλία, σκεφτείτε πόσο χειρότερο θα ήταν αν ταξιδεύατε με μια ομάδα άγνωστων ανθρώπων – σύμφωνα πάντοτε με το πρόγραμμα του ταξιδιωτικού πρακτορείου – από διάφορες πόλεις. Αν θα μπορούσατε να συνυπάρξετε. Και σα να μην έφτανε αυτό, έχετε και ένα ξεναγό που έχει βαλθεί να σας ξυπνήσει από τα άγρια χαράματα για να ξεχυθείτε σε μουσεία, εκθέσεις και ό,τι άλλο κουλτουριάρικο υπάρχει, έτσι για να γίνετε κουλτουριάρηδες. Οι pubs και οι μπυραρίες προαιρετικές και με φειδώ στο πρόγραμμα. Στο δικό σας ταξίδι, αυστηρό πρόγραμμα δεν υφίσταται.

Όταν, μάλιστα, καλείστε να ταξιδέψετε με την παρέα σας, τα πράγματα χειροτερεύουν. Ουσιαστικά πρόκειται για μια ολιγοήμερη συγκατοίκηση σε ένα δωμάτιο. Από τη μια, η φίλη party animal, ο φίλος υπναράς, ο φίλος που θέλει να πιει όλο το Βόσπορο, η φίλη που βαριέται, η φίλη που την έχει δει ξεναγός κι από την άλλη, εσύ που φυσικά είσαι τέλειος (δεν είσαι τέλειος, απλώς έπρεπε να κάνω επίκληση στο συναίσθημα). Μόνοι σας σε ένα ταξίδι, ξυπνάτε ό,τι ώρα θέλετε, τρώτε ό,τι θέλετε και ό,τι ώρα θέλετε και πάτε όπου θέλετε. Είστε «φλου» και το απολαμβάνετε. Το ζείτε. Χωρίς περιορισμούς και γκρίνια.

Το να ταξιδεύεις μόνος, γενικά, σε κάνει να νιώθεις ανεξάρτητος. Εσύ είσαι αυτός που αναλαμβάνει όλες τις ευθύνες του ταξιδιού. Νιώθεις υπεύθυνος, ανεξάρτητος και σημαντικός που κατάφερες να κάνεις κάτι για τον εαυτό σου, με τον εαυτό σου. Ταυτόχρονα, ηρεμείς και μαθαίνεις να αντιμετωπίζεις το οτιδήποτε, είτε ευχάριστο, είτε δυσάρεστο μόνος σου.

Οπότε, αρπάξτε ένα σακίδιο, ξεχυθείτε στους δρόμους της πόλης ή της χώρας που επιλέξατε και με μόνη παρέα τον εαυτό σας, το χάρτη και τα πόδια σας, ανακαλύψτε κάθε γωνιά που υπάρχει. Δε θέλει κόπο, θέλει τρόπο. Αα! Και χρήματα. Και όρεξη. Και υπομονή.