Οι άνθρωποι δεν σταματούν να σε απασχολούν ποτέ. Ούτε καν στον ύπνο. Αν είσαι άνθρωπος (εδώ επιβεβαιώνεις ότι δεν είσαι ρομπότ) και αν έχεις βγει εκεί έξω, όλοι οι ρόλοι τους οποίους υποδύεσαι ή συναντάς «παίζονται» από άλλους ανθρώπους. Από την κοπέλα που σου ζυγίζει τα αγγουράκια στο σούπερ μάρκετ, μέχρι τον εργοδότη σου που ουρλιάζει κάτι περί deadlines αυτή τη στιγμή. Στέλνεις ενέργεια και λαμβάνεις ενέργεια από όλα αυτά τα εξίσου περίεργα με εσένα πλάσματα. Μέσα σε όλα αυτά που σας χωρίζουν, άλλα τόσα σας ενώνουν. Νιώθετε, επικοινωνείτε, χαμογελάτε –ή και όχι- και θέλετε.
Έχετε σκέψεις και απαιτήσεις και είστε τόσο ίδιοι μέσα σε όλη σας τη διαφορετικότητα. Κάποια «θέλω» ταυτίζονται. Στην ίδια κατάσταση, την ίδια στιγμή.
Αλήθεια
Η αλήθεια είναι πάντα εκεί και τη θέλουν οι άνθρωποι. Τη χρειάζονται για το μπροστά, για τη συμφιλίωση, για τους υπολογισμούς και για τα συμπεράσματα. Η αλήθεια που θέλουν οι άνθρωποι δεν είναι πάντα ωμή ούτε κυνική. Είναι γνωστό πως όσο πιο απροκάλυπτα πεις τη (σκληρή) αλήθεια στον άλλο, τόσο πιο σίγουρο είναι ότι δεν θα σε πιστέψει. Θέλει διπλωματία η ειλικρίνεια. Και για να είσαι διπλωματικός πρέπει να κάνεις προσπάθεια, η προσπάθεια θέλει ενδιαφέρον, άρα για να είσαι ειλικρινής με κάποιον πρέπει να νοιάζεσαι.
Χρόνο
Κάποιοι άνθρωποι λειτουργούν στην πίεση, σαν να πρεσάρονται συγκεκριμένα σημεία και όλες οι σκέψεις τους έχουν μια σειρά και μια συντονισμένη ταχύτητα. Ο χρόνος όμως είναι πολύτιμος και τον χρειάζονται. Χρόνο μαζί σου, χρόνο για τον εαυτό τους, χρόνο να βρουν το βήμα τους. Το να είσαι πιεσμένος είναι σεβαστό αν εσύ είσαι εντάξει με αυτό. Το να προτιμήσεις να μείνεις σπίτι σου και να περάσεις χρόνο με την πάρτη σου είναι κάτι παραπάνω από σεβαστό. Είναι απαραίτητο. Το να μη βρίσκεις χρόνο για τον φίλο σου που σου ζητάει να πάτε για έναν καφέ, δείχνει δύο πράγματα. Το πρώτο είναι ότι δεν είστε στο ίδιο σημείο. Δεν σε ενδιαφέρει όσο τον ενδιαφέρεις. Το δεύτερο είναι πως έχεις σπαταλήσει και τον δικό του χρόνο μέχρι να το καταλάβεις. Και αυτός δεν είναι δικός σου για να τον ξοδεύεις.
Επαφή
Η συνάδελφος που χώρισε ίσως να μη χρειάζεται τη συμβουλή σου, αλλά μια αγκαλιά. Ο μπαμπάς σου που σου λέει ότι του έλειψες ίσως να θέλει ένα φιλί στο μάγουλο, όχι ένα στείρο «κι εμένα». Η τύπισσα που σου σήκωσε το μανίκι για να δει το τατουάζ σου ήθελε και να σε αγγίξει. Λίγη οικειότητα. Την επόμενη φορά που θα μπεις στο γραφείο, μην πεις απλά καλημέρα στον Γιώργο από το λογιστήριο. Κάνε και ένα high five. Μπορεί να σημαίνει πολλά.
Αλληλεπίδραση
Ο,τι κι αν σημαίνει αυτό. Λένε απόψεις, εκνευρίζονται, ζηλεύουν, αγαπάνε και θέλουν τη γνώμη σου. Ακόμα κι αν σημαίνει ότι θα γίνεις δυσάρεστη ή σκληρή, το να νιώσουν ότι πραγματικά τους άκουσες είναι σημαντικό για αυτούς. Την εποχή που τα αυτιά των ανθρώπων είναι μονίμως συνδεδεμένα με ακουστικά, ένας καλός ακροατής πάντα σώζει το πάρτυ.
Έμπνευση
Για να εμπνευστείς πρέπει να παρατηρήσεις. Πρέπει να κάνεις focus. Οι άνθρωποι είναι έμπνευση ούτως ή άλλως. Η κοπέλα που διάβαζε Κούντερα στο μετρό, όπως και ο τύπος που τραγουδούσε λίγο πιο έξω για να βγάλει τα προς το ζην. Η Αλεξάνδρα από το γραφείο που ξεκίνησε yoga και η άλλη -που δεν θυμάσαι πώς τη λένε γιατί δεν κάνεις focus- που πλέκει όσο κάνει binge watching στο Netflix είναι έμπνευση, παραδέξου το. Όσο είσαι κι εσύ για τους άλλους. Γιατί σε παρατηρούν και πίστεψέ με το impact σου είναι μεγαλύτερο από όσο νομίζεις.
Αέρα
Οι άνθρωποι θέλουν χώρο μέσα σε όλα. Θέλουν να τους αφήνεις να αναπνεύσουν. Είναι εκεί για εσένα, ακόμα κι όταν δεν είναι πραγματικά εκεί. Έχουν ανάγκη όμως το να μην πραγματικά απλά εκεί. Μην τους πνίγεις, μην κολλάς και μην εξαρτάσαι. Το ίδιο προσπαθούν και εκείνοι, να μην εξαρτώνται από εσένα. Αν δεν το κάνουν δεν είστε πραγματικά «εκεί», μαζί. Χρειάζεται αγάπη για να αφήσεις κάποιον να φύγει και το να «πνίγεις» είναι η πιο κραυγαλέα ένδειξη έλλειψης ουσιαστικού ενδιαφέροντος.
