Πώς χωράνε σε έναν καλλιτέχνη τόσες ιδιότητες; Πιανίστας, τραγουδιστής, συνθέτης, κωμικός, συγγραφέας—ο Γιώργος Τζιουβάρας δεν αρκείται σε έναν μόνο τίτλο. Και γιατί να το κάνει, άλλωστε; Όλα είναι μουσική, όλα είναι performance, όλα είναι ιστορίες που πρέπει να ειπωθούν με τρόπο μοναδικό. Από το Tenorman Show και τους Opera Chaotique μέχρι το νέο του βιβλίο και τις παραστάσεις στο Τρένο του Ρουφ, η πορεία του είναι γεμάτη δημιουργία, πειραματισμό και ασταμάτητη αναζήτηση.

Σε αυτή τη συνέντευξη, μιλά για όλα όσα τον καθορίζουν—και όλα όσα δεν τον καθορίζουν, γιατί απλά δεν μπαίνει σε κουτάκια.

Τραγουδιστής, performer, πιανίστας, συνθέτης, κωμικός. Τι από όλα είναι ο Γιώργος; Αν τα ιεραρχήσεις, τι υπερτερεί;

Ο Γιώργος ακόμα αναρωτιέται τι από όλα αυτά είναι και η απάντηση δεν θα σας εκπλήξει μάλλον: είναι όλα αυτά μαζί. Και αυτή ήταν η αρχική ιδέα του κονσεπτ Tenorman. Ήθελα να κάνω μια παράσταση που να εμπεριέχει όλα μου τα ταλέντα, χωρίς να προδώσω κάποιο από αυτά.

Συνήθως βάζω το τραγουδιστής βέβαια πρώτα στην ιεράρχηση, γιατί μάλλον είναι αυτό που περισσότερο εξερεύνησα σε βάθος, την δύναμη της φωνής σε διάφορα είδη, όχι μόνο στο τραγούδι αλλά και στη ζωή μας, και για το λόγο αυτό είναι το μόνο που τολμάω να διδάσκω, αφού ως vocal coach θεωρώ πως μπορώ να προσφέρω πολλά στους μαθητές μου.

Πώς ξεκίνησε το όλο ταξίδι;

Όταν ήρθα στην Αθήνα είχα σκεφτεί ακριβώς αυτό, πως να συνδυάσω την όπερα, με τα δικά μου τραγούδια, πιο ροκ, ποπ, μιούζικαλ, με το χιούμορ μου, αφού είναι πολύ βασικό να κάνω τον κόσμο να γελάει. Έτσι, σκέφτηκα, γιατί δεν τα κάνεις όλα μαζί Γιώργο; Φτιάξε ένα show και βάλτα όλα μέσα, ιστορίες σουρεάλ, χαοτικές, πολύ μουσική και πολύ γέλιο, σε συνδυασμό με νοσταλγία, έρωτα, θάνατο, μάσκες και υπερβολή. Και έτσι γεννήθηκε το Tenorman show, οι Opera Chaotique μετέπειτα και όλα είναι πια ιστορία, με τόσα ταξίδια και τόσα τουρ.

Έχεις γράψει και βιβλίο, σωστά; «Χαρούκι, μαρμελάδα από χιονισμένα ρόδα». Τι αποτέλεσε έμπνευση και σε τι φάση της ζωής σου, βρισκόσουν;

Έγραφα πολύ από το 2015, αλλά στην καραντίνα είχα τον χρόνο να τελειώσω το πρώτο μου βιβλίο, γιατί το βασικό με τα βιβλία είναι αυτό, ο χρόνος. Το απόλαυσα ιδιαιτέρως. Η έμπνευση ε; Η εφηβεία ήταν η έμπνευση, ήθελα με μια τρυφερότητα να μιλήσω για την διαφορετικότητα, για το μπούλινγκ, για τον αγνό έρωτα και τη μαγεία. Μαγεία κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Θα ξανά έγραφες βιβλίο;

Φυσικά, καταρχάς έχω γράψει ένα θεατρικό που πήρε και πανελλήνιο βραβείο το 2022 νομίζω.

Και σε λίγο καιρό θα κυκλοφορήσει το δεύτερο μου βιβλίο με τον τίτλο «Σικελικός Δράκος», ένα θρίλερ εποχής βασισμένο σε αληθινά γεγονότα. Ορίστε, αυτό νομίζω δεν το έχω πει ακόμα σε κανέναν ως νέο, είστε οι πρώτες.

Μέχρι τις 13 Απριλίου θα σε βλέπουμε στο Τραίνο του Ρουφ. Μίλησε μας για κάποιον που δε ξέρει, αλλά θέλει να έρθει να σε παρακολουθήσει live, τι θα διαδραματιστεί μπροστά του, αλλά και τι feedback έχεις λάβει;

Λοιπόν έχω ενθουσιαστεί με το feedback, ο κόσμος δείχνει μια αγάπη που με συγκινεί. Πάντα είχα πρόβλημα να περιγράφω τις παραστάσεις μου, αλλά θα προσπαθήσω.

Για σένα φίλη ή φίλε που δε με γνωρίζεις, είναι ένα διαδραστικό κωμικό show, που σημαίνει ότι πολλοί θεατές αναπαριστούν ρόλους, διαβάζοντας το σενάριο, (με μεγάλο hit ως τώρα το ρόλο της Αλίκης Βουγιουκλάκη), σε μια υπόθεση η οποία εξελίσσεται από το 1925 ως το σήμερα, με τραγούδια από κάθε δεκαετία, και με σημείο αναφοράς τη ζωή του Πάμπλο Ετιέν Μποβουάρ. Ο αφηγητής της παράστασης, ο Λουί Σαγαπό, μας μεταφέρει στα άδυτα της ζωής του κατασκόπου που ήθελε να κάνει τον κόσμο καλύτερο. Όλο αυτό το περιγράφω ως διαδραστικό κωμικό μιούζικαλ καμπαρέ.

Τι είναι αυτό που έχεις σαν καλλιτέχνης και θεωρείς ότι σε κάνει να ξεχωρίζεις και να σπας τα στερεοτυπικά δεδομένα που μπορεί να υπάρχουν στη τέχνη;

Ναι, το να τα λες εσύ ο ίδιος δεν έχει πολύ πλάκα, καλύτερα να τα λεν οι άλλοι, χαχα. Αλλά, θεωρώ πως απλά παρουσιάζω μια παράσταση που δεν βλέπεις αλλού, είναι σίγουρα μια πρωτότυπη ιδέα, και για αυτό είμαι περήφανος, και φυσικά που μπορώ να το κάνω, γιατί είναι και δύσκολο μάλλον. Δηλαδή, ακόμα και αν δε σου αρέσει η φωνή μου ξέρω ’γώ, ή το χιούμορ μου, ή τα τραγούδια, θα δεις κάτι που δεν έχεις δει αλλού.

Εντάξει, δεν έχω ανακαλύψει και κανένα φάρμακο για ανίατη ασθένεια φυσικά, αλλά γενικά δε με νοιάζουν τα στερεότυπα, δε με πειράζει να κάνω λάθη, αναζητώ το χάος, αγνοώ τη βεβαιότητα, ονειρεύομαι συνέχεια να σπάω τις φόρμες.

Κυρίως, με ενδιαφέρει να περνάει το κοινό υπέροχα, με ενδιαφέρει πραγματικά.

Σου αρέσει να καταπιάνεσαι και να πειραματίζεσαι με τη μουσική;

Εύκολο. Καθημερινά και συνέχεια.

Αν μπορούσες να ξεχωρίσεις μια σου στιγμή, ποια θα ήταν;

Η γέννηση μου, ξέρεις. Δύσκολη ερώτηση. Έχω τόσες όμορφες στιγμές μαζεμένες. Μάλλον θα πω το διεθνές βραβείο που κέρδισα στο Ουζμπεκιστάν σε ένα φεστιβάλ τραγουδιού.

Στην Ελλάδα του σήμερα, όπου τα πράγματα δεν είναι και τόσο ρόδινα και πολύχρωμα, τι θα άλλαζες;

Είναι σίγουρα ουτοπική αυτή η ερώτηση, διότι θα έπρεπε να αλλάξουν πολλά, σίγουρα θα χρειαζόταν μεγάλες μεταρρυθμίσεις, διότι η δικαιοσύνη όπως βλέπουμε πια όλοι ξεκάθαρα είναι ανύπαρκτη, και όχι μόνο σε σχέση με τα Τέμπη, αλλά και σε όλες τις πτυχές. Παιδεία, υγεία, δεν θα πω για τον πολιτισμό, θέλω να πω, πως δεν είναι μόνο το χρήμα και η εξουσία που θα έπρεπε να ενδιαφέρει, αλλά στο τέλος όλα εκεί καταλήγουν.

Τι σε στεναχωρεί με ό,τι διαδραματίζεται γύρω μας και τι σου δίνει ελπίδα;

Ναι, αυτό με τη δικαιοσύνη με στεναχωρεί περισσότερο, και με το ότι δε φαίνεται κανένας από τους πολιτικούς να νοιάζεται, όμως είμαι από τη φύση μου αισιόδοξος, νομίζω ότι ο κόσμος ξυπνάει, οι νέοι βγαίνουν στους δρόμους, έχουν λόγο, έχουν ιδέες, ασχολούνται με τις τέχνες, παίζουν σκάκι, κάτι αχνοφαίνεται. Φυσικά κανένας σοβαρός άνθρωπος δε θέλει να ασχοληθεί με την πολιτική, κι αυτό είναι ένα θέμα.

Υπάρχει κάποιο μεγάλο όνειρο ή στόχος που θα ήθελες να πραγματοποιήσεις ή και ενδεχομένως κάποια συνεργασία;

Συνεργασία με τον Tom Waits δε θα έλεγα όχι, αλλά δύσκολο πολύ. Σίγουρα όμως κάτι θα γίνει, μου αρέσουν οι συνεργασίες. Μεγάλο όνειρο; Να συνεχίσω να παίζω μέχρι τα γεράματα και να χαθώ στη σκηνή ή σε κάποιο καμαρίνι, για να μη γίνει πολύ δραματικό. Γενικά, να μένω δημιουργικός και να παίζω τις παραστάσεις μου σε όλο τον κόσμο.

Και ίσως μια σχολή vocal coaching κάποτε, για να διδάσκω σε όποιον θέλει και αγαπά την τέχνη.

Τι να περιμένουμε από σένα στο μέλλον;

Τώρα έχω τέσσερις διαφορετικές παραστάσεις, εκτός από τον «Δον Ζουάν» και τα «Εκατό χρόνια του Μποβουάρ», η επόμενη που ετοιμάζω λέγεται “Greek Mythology in 69 minutes”, τη γράφω και στα Αγγλικά με επικείμενες παραστάσεις στην Ευρώπη. Γενικά, εμφανίσεις σε Αγγλία, Βέλγιο, Γερμανία κτλ… Επίσης, είναι έτοιμο για κυκλοφορία το πρώτο άλμπουμ με το νέο σχήμα μου Panik at the opera, που έχουμε δημιουργήσει με σπουδαίους μουσικούς. Το νέο μου βιβλίο όπως είπαμε θα βγει σύντομα. Διδάσκω φωνητική, τι άλλο; Σίγουρα κάτι ξεχνάω, αλλά θα τα βρείτε όλα στο διαδίκτυο.