Όταν η Sarah Lippet ήταν 18 ετών και άρχισε να ζωγραφίζει, αυτό που φοβόταν ήταν ότι αυτό θα είναι το τελευταίο της έργο τέχνης.
Αφού πέρασε την παιδική της ηλικία παλεύοντας με πολύπλοκα συμπτώματα, υποβλήθηκε σε εξετάσεις εγκεφάλου και άλλες επεμβατικές εξετάσεις και έπειτα από μια λάθος διάγνωση, ανακάλυψε πως πάσχει από μία σπάνια ασθένεια που επηρεάζει έναν στο ένα εκατομμύριο ανθρώπους στο Ηνωμένο Βασίλειο και στενεύει τις αρτηρίες στον εγκέφαλο, αυξάνοντας τον κίνδυνο εγκεφαλικών επεισοδίων.
«Έδωσα το σχέδιο στη νοσοκόμα και της ζήτησα να το κρατήσει γιατί μπορεί να ήταν το τελευταίο μου έργο τέχνης. Καθώς καθόμουν εκεί, συνειδητοποίησα ότι η ζωγραφική ήταν πάντα ένας μηχανισμός αντιμετώπισης. Με βοήθησε να ξεφύγω. Ήταν μια πραγματική βοήθεια.”
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Lippet στράφηκε στην τέχνη και τελικά συνέχισε τις σπουδές της στην εικονογράφηση και στο πανεπιστήμιο και τελικά δημοσίευσε τα εικονογραφημένα σχέδιά της, A Puff Of Smoke, το 2019.
Μέσα από αυτά αφηγείται την ιστορία της συγκλονιστικής και ταραχώδους παιδικής της ασθένειας μέσα από ζωντανά κόμικς από παστέλ χρώματα (εμπνευσμένα από τα χρώματα της φόρμας του πατέρα της όταν ήταν μικρή) που είναι ταυτόχρονα σπαρακτική και χιουμοριστική.
«Ήθελα να μοιραστώ την ιστορία μου εδώ και πολλά χρόνια, όμως ποτέ δεν ήμουν έτοιμη να την πω γιατί ήταν μια τόσο τραυματική εμπειρία. Αλλά έχω νιώσει ότι το διαγνωστικό ταξίδι των ασθενών συχνά δεν λέγεται και οι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν ότι μπορεί να χρειαστούν πολλά χρόνια για να διαγνωστεί μία ασθένεια. Ένιωθα ότι ως παιδί, ήταν εκπληκτικό να ακούω μια άλλη ιστορία παρόμοια με τη δική μου, επειδή ένιωθα τόσο απομονωμένη και μόνη».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Παρά το γεγονός ότι είχε «εμμονή με την τέχνη» ως παιδί, μόλις η Ananya Rao-Middleton, 28, τραυματίστηκε σοβαρά στο κεφάλι σε ένα ατύχημα το 2018, άρχισε πραγματικά να έρχεται σε επαφή με τη δημιουργική της πλευρά.
«Πραγματικά δεν μπορούσα να κάνω πολλά. Δεν μπορούσα να κοιτάξω οθόνες γιατί πονούσαν τα μάτια μου και με ζάλιζαν. Δεν μπορούσα να παρακολουθήσω τηλεόραση ή ούτε να στείλω μήνυμα σε φίλους».
Μόλις βαρέθηκε να ακούει podcast σε επανάληψη, η Ananya αποφάσισε να δοκιμάσει τη ζωγραφική με ακουαρέλα.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
«Ένιωθα ότι ήταν η μόνη δραστηριότητα που μπορούσα να κάνω δεν μου αφαιρούσε την ενέργειά μου», λέει.
«Η ζωγραφική ήταν μια στιγμή γαλήνης. Με βοήθησε να θεραπευτώ. Όταν ζωγράφιζα, δεν προσπαθούσα να αναλύσω τα συμπτώματά μου, δεν ένιωθα άγχος. Ήταν θεραπευτικό».
Γι’ αυτές τις γυναίκες, όπως και για πολλές καλλιτέχνιδες που αντιμετωπίζουν χρόνιες ασθένειες, υπάρχει πάντα ένα σύννεφο αβεβαιότητας για το τι τους επιφυλάσσει το μέλλον της υγείας τους. Κι αυτό είναι τρομακτικό.
Είναι όμως αυτό που είπε η Sarah Lippett: «Ακόμα ζω με τις ασθένειές μου και πέρυσι είχα υποτροπή όταν επανήλθε η νόσος στα νεφρά μου. Αλλά το να σχεδιάζω για την ασθένεια αυτή σε πραγματικό χρόνο και η δυνατότητα να το δημοσιεύσω στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με βοήθησε να επεξεργαστώ αυτό που συνέβαινε. Αυτή η οπτική διέξοδος με έσωσε».
