Αν σε κάτι μας έχει συνηθίσει ο Γιώργος Λάνθιμος τόσα χρόνια με τις ταινίες του, είναι η έντονη υπάρξει του ζωικού στοιχείου σε αυτές. Τα ζώα στα έργα του έχουν καθοριστικό ρόλο, πολλές φορές συμβολικό και κυρίως καταλυτικό σε κάθε φινάλε. Στην περίπτωση του “The Favourite”, όμως, κάτι ενδιαφέρον συμβαίνει.
Από την αρχή σχεδόν της ταινίας κάνουν την εμφάνιση τους τα κουνέλια της Βασίλισσας Άννας. Συνολικά 17, ένα για το κάθε παιδί που έχασε στην προσπάθεια της να έχει κάποιον διάδοχο. Άλλα από την εγκυμοσύνη ακόμα και άλλα σε μικρή ή βρεφική ηλικία. Και μολονότι η ταινία αντλεί στοιχεία και βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, δεν υπάρχει κάποια απόδειξη που να αποδεικνύει την ύπαρξη των ζώων αυτών στην βασιλική κατοικία. Και πράγματι μια τέτοια συνήθεια άρχισε να εμφανίζεται πολλά χρόνια μετά από τις χρονολογίες που πραγματεύεται η ιστορία της ταινίας.
Πέρα, όμως, από τα κουνέλια, και άλλα ζώα κάνουν την εμφάνιση τους κατά τη διάρκεια. Η πάπια και οι αστακοί είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα. Παρ’όλα αυτά στις περιπτώσεις αυτές εξυπηρετούν έναν άλλο σκοπό, αλλιώτικο από όσα μας έχει συνηθίσει ο Λάνθιμος τόσα χρόνια. Εδώ τα ζώα αυτά είναι μια κωμική ανακούφιση – comic relief – που προσφέρουν έναν διασκεδαστικό τόνο στις κατά τα άλλα δραματικές εξελίξεις. Η ύπαρξη των κουνελιών όμως δεν ακολουθεί αυτήν τη νόρμα.
Τα κουνέλια – και ο συμβολισμός τους – βρίσκονται μονίμως εκεί για να υπενθυμίζουν στην βασίλισσα τις πίκρες της. Όλα όσα έχει περάσει. Είναι το ζώο που ναι μεν φαίνεται εξωτερικά χαρούμενο χοροπηδώντας εδώ κι εκεί, στην πραγματικότητα όμως είναι ένας – ή 17- εκπρόσωπος του κακού. Και το ακόμα πιο παράδοξο είναι ότι μια γυναίκα που ποτέ της δεν μπόρεσε να έχει παιδιά, κρατά ως κατοικίδια της τα ζώα που αναπαράγονται με τους πιο ταχείς ρυθμούς.
Υπάρχουν εκεί ως μια διαρκή υπενθύμιση για τη βασίλισσα. Συνδυάζουν την αθώα εξωτερική εμφάνιση με ένα πιο σκοτεινό εσωτερικό, μιας και είναι εξίσου γνωστό ότι τα κουνέλια τρώνε τα μικρά τους σε μικρή ηλικία. Η βασίλισσα έχοντας τα εκεί φαίνεται να τιμωρεί τον εαυτό της, ώστε να μην περνά μέρα που να μην σκέφτεται τον άδικο χαμό των παιδιών της. Η μόνη που φαίνεται να έχει καλή σχέση με αυτά είναι η Abigail – η δική μας Emma Stone. Βέβαια, η δική της καλή συμπεριφορά μετατρέπεται σε διαστροφή μέχρι το τέλος της ταινίας. Αρκετά όμως είπα, δεν μπορώ να σου αποκαλύψω το τέλος, πρέπει να δεις το “The Favourite”. Για να καταλάβεις ότι ο Γιώργος Λάνθιμος παίζει με τους συμβολισμούς και δεν επιλέγει τίποτα τυχαία.
