Οι The Randen είναι ένα group που παρά τον μεγάλο αριθμό συναυλιών τους σε μέρη που -τυχαία- περνάω τα σαββατοκύριακά μου, έπεσαν στην αντίληψή μου πριν από περίπου ένα μήνα. Ο Βασίλης Μαντζάνας (ακα. Bill Randen), γράφει τα τραγούδια, παίζει κιθάρα και κάνει τα φωνητικά, ενώ ο Κώστας Κουμπρίδης (Drums, percussion) και ο Βασίλης Αυγερινός (Bass) είναι εκείνοι που συμπληρώνουν το αυθεντικό αυτό rock trio που λέγεται The Randen.

Συνυπάρχουν απο το Μάιο του 2014, παίζοντας στο Six Dogs, το Tora K44, το Tiki bar, το Φουάρ, το Boiler, το White noise music place, το An Club, και πολλά άλλα μέρη της λίγο πιο hip Αθήνας, καθώς και σε φεστιβάλ, όπως το European music day και το Surf art festival vol.2 με στόχο πάντοτε να παίζουν δυναμικά sets, που αποτελούνται απο αυθεντική μουσική.

Αυτό όμως που κάνει τους The Randen ξεχωριστούς είναι ότι όλες οι μουσικές  επιρροές τους συνδυάζονται και φιλτράρονται μέσα από το προσωπικό songwriting και την μοναδικότητα του ήχου τους. Με την ευκαιρία του νέου τους άλμπουμ που ονομάζεται “Strange Times”, τους ρωτήσαμε για την μουσική, το πρώτο τους άλμπουμ και (ευτυχώς που δε ρωτήσαμε) τι σημαίνει το όνομά τους.

Πως δημιουργήσατε τους The Randen;

Ξεκίνησε απο την ηχογράφηση ενός solo ακουστικού album (Bill Randen), που φανέρωσε οτι τα πιο πολλά κομμάτια θα έπρεπε να είναι ηλεκτρικά και να παιχτούν μαζί με άλλους. Έψαξα να βρω μουσικούς που να ακούνε μια συγκεκριμένη μουσική, όπως και εγώ και να έχουμε το ίδιο όραμα απο την αρχή.

Από ποιούς καλλιτέχνες αντλείτε τις μουσικές σας επιρροές;

Κυρίως ιστορικά Rock σχήματα που δημιούργησαν τον δικό τους ήχο, μακριά απο μόδες, όπως Neil Young & Crazy Horse, The Rolling Stones, The Who, Peter Green’s Fleetwood Mac, Pink Floyd, Tom Petty & The Heartbreakers, The Police, Screaming Trees, όπως και singer-songwriters της δεκαετίας ’60-’70.

Γιατί Strange Times;

Είναι ο τίτλος ενός απο τα κομμάτια του album, πάνω στο οποίο βασίστηκε όλη η ιδέα και λειτουργεί σαν συνδετικός κρίκος και μέσα απο τους στίχους του, για όλα τα υπόλοιπα. Το sub context ήταν εκεί απο την αρχή και η ιδέα για τον τίτλο ήταν ξεκάθαρη. Πέρα απο αυτό, το “Strange Times” αντικατοπτρίζει μια καθημερινή πραγματικότητα.

Ποιο είναι το κομμάτι που σας δυσκόλεψε περισσότερο σε αυτό τον δίσκο σας;

Το “It could have been a Rock n Roll year”. Έχει μια περίεργη “αύρα”. Θέλαμε να το κάνουμε single αλλά δεν έγινε. Ακούγεται διαφορετικό απο τα άλλα. Ξοδέψαμε περισσότερες ώρες στο mix. Δεν ξέρουμε γιατί… μάλλον είναι στοιχειωμένο…

Πως καταφέρνετε να συνδέσετε το κλασσικό και εναλλακτικό rock, χρησιμοποιώντας όλους εκείνους τους ξεχασμένους ήχους; Ποιοι είναι οι ξεχασμένοι ήχοι στην ροκ μουσική;

Γνωρίζουμε καλά τι ήχο θέλουμε να πετύχουμε και τι θέλουμε να πούμε σαν group. Οπότε και όλες οι επιρροές μας περνάνε μέσα στα κομμάτια αυθόρμητα και καταλήγουν να γίνονται κτήμα μας και όχι απομίμηση.

Οι “ξεχασμένοι” ήχοι είναι κυρίως αυτοί της παραμορφωμένης-ντραϊβαρισμένης ηλεκτρικής κιθάρας, που έχει όμως κυρίαρχο ρόλο και πραγματική ουσία, στην παραγωγή και στον χαρακτήρα ενός Rock album. Αυτό βέβαια που έχει ξεχαστεί πιο πολύ είναι να γράφονται τραγούδια που μπορούν να σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο.

Υπάρχει κάποια μπάντα/ καλλιτέχνης που θα θέλατε να συνεργαστείτε όσο τίποτα άλλο;

Θα θέλαμε να τραγουδήσει ο Bruce Springsteen, το “We don’t wanna live in fear”. Θα θέλαμε επίσης να βρεθούμε επί σκηνής με τον Neil Young. Είναι καλό να ονειρεύεσαι που και που.

Ποιο είναι το πιο τρελό και αστείο πράγμα που έχει συμβεί κατά τη διάρκεια δημιουργίας ενός άλμπουμ σας;

Η πρώτη μέρα της ηχογράφησης του “Strange Times” συνέπεσε με την ημέρα που έγινε το περίφημο δημοψήφισμα, το καλοκαίρι του 2015. Νιώσαμε ότι θα βγει ένας πολύ σκοτεινός δίσκος ή ότι θα γρουσουζέψουμε τους πάντες. Μάλλον δεν ήταν και τόσο αστείο, όπως φάνηκε στη συνέχεια.

Ποιο θα ήταν κατά τη γνώμη σας το ιδανικό μέρος για να κάνετε μια συναυλία;

Επάνω σε οποιοδήποτε μεγάλο stage, με καλό ήχο, νιώθουμε καλά. Έχουμε όμως μάθει να παίζουμε παντού. Ίσως μια πλωτή συναυλία να είχε μεγάλο ενδιαφέρον.

Τι είναι αυτό που αγαπάτε να μισείτε στη μουσική;

Τη διαδικασία μιας ηχογράφησης. Είναι αρκετά ψυχοφθόρα αλλά και πολύ όμορφη ταυτόχρονα.

Για κάθε έναν από εσάς ποιο τραγούδι αποτελεί guilty pleasure (με το ρίσκο να σας δουλεύουν οι φίλοι σας);

Χωρίς να αναφέρουμε συγκεκριμένα τραγούδια, μια και είναι αρκετά, μπορώ να πω οτι έχουμε μια ιδιαίτερη συμπάθεια στη Ρίτα Σακελλαρίου.

Οι φίλοι μας μας δουλεύουν ήδη εδώ και καιρό, αλλά εμείς δεν ξεπουλάμε τα πιστεύω μας.

Η πιο συχνή και εκνευριστική ερώτηση που σας κάνουν.

Τι σημαίνει The Randen;

Μπορείς να ακούσεις όλο το άλμπουμ τους, εδώ.