‘Εχουμε συνηθίσει από τις περισσότερες δικαστικές σειρές κι αυτές που έχουν έντονο το στοιχείο του εγκλήματος και του μυστηρίου να ψάχνουμε πάντα τον ένοχο. Ή αν ο φερόμενος ένοχος είναι όντως αυτός ή κάποιος άλλος. Ή το γιατί έγινε ένα έγκλημα. Και μολονότι βλέπουμε σε αυτές τις ιστορίες 12 ενόρκους μέσα στο δικαστήριο, σχεδόν ποτέ δεν ξέρουμε τις σκέψεις τους. Η νέα ολλανδική σειρά The Twelve του Netflix κάνει ακριβώς αυτό.
Το The Twelve δίνει φωνή στους 12 ενόρκους σε μία υπόθεση διπλής δολοφονίας
Η Frie Palmers κατηγορείται για τη δολοφονία της καλύτερης της φίλης και της κόρης της. Σύμφωνα με τον πρώην σύζυγό της, Stefaan, εκείνη επιτέθηκε στην κόρη τους με ένα σπασμένο κομμάτι γυαλί αφού έχασε την επιμέλειά της. Όσο για την καλύτερη της φίλη, εκείνη διατηρούσε σχέση στο παρελθόν με τον πρώην σύζυγό της κι αυτό φαίνεται να ήταν το κίνητρο της δολοφονίας. Βλέποντας τη σειρά, όμως, δε θα σε απασχολήσει τόσο το ποιος έκανε τι, αλλά το τι θα αποφανθούν οι ένορκοι του δικαστηρίου.
Κάθε επεισόδιο επικεντρώνεται σε κάποιον από τους ενόρκους. Ο καθένας έχει τα δικά του βιώματα, τους φόβους του και τις προκαταλήψεις του. Εμείς απλά παρακολοθούμε πώς όλα αυτά μπορούν να επηρεάσουν την κρίση ενός ανθρώπου σε ένα δικαστήριο. Για πατάδειγμα, η Delphine διαφωνεί με το επιχείρημα των δικηγόρων, πως καμία μητέρα δε θα προκαλούσε πόνο ή θάνατο στο παιδί της. Θυμάται τις στιγμές που ο άντρας της όντας θυμωμένος προσπάθησε να τη δολοφονήσει. Έτσι πιστεύει πως όσο κοντά κι αν είσαι με κάποιον, όσο κι αν τον αγαπάς, δεν αποκλείεται να τον πληγώσεις. Αντίστοιχα, η Elisabeth σε μικρή ηλικία είδε μία ομάδα ληστών να σκοτώνει τους γονείς της. Εκείνη δεν μπόρεσε να κάνει τίποτα, κουβαλώντας έκτοτε πολλές τύψεις γι’αυτό. Έτσι και στη δίκη υποστηρίζει ότι ακόμα κι αν η Frie σκότωσε την κόρη της, οι τύψεις είναι αρκετές για να την τιμωρήσουν.
Το The Twelve δε βασίζεται σε πραγματική ιστορία, αλλά οι δημιουργοί φρόντισαν να συμβουλευτούν προηγούμενους ενόρκους
Η υπόθεση της Frie είναι ξεκάθαρα πλασματική, ωστόσο δεν ισχύει το ίδιο και για τις ιστορίες των ενόρκων. Πολλές από αυτές εμπνεύστηκαν από συζητήσεις που είχαν οι δημιουργοί Bert Van Dael και Sanne Nuyens με προηγούμενους ενόρκους. Αυτό που εκείνοι ήθελαν να κατανοήσουν περισσότερο είναι το πόσο οι ένορκοι λαμβάνουν υπόψιν τις δικές τους εμπειρίες μέσα στο δικαστήριο. Μπαίνοντας μέσα είναι ικανοί να τα αφήσουν για λίγο πίσω τους; Ή είναι αναπόφευκτο ότι θα επηρεαστούν; Στην τελική, αυτοί πρόκειται να καθορίσουν το μέλλον μιας άλλης ζωής.
Αν, λοιπόν, σου έλειπε και μία διαφορετική οπτική γωνία στα όσα συμβαίνουν μέσα στη δικαστική αίθουσα, το The Twelve θα σε αποζημιώσει. Και μάλλον θα σε αφήσει με κάποιες απορίες – κάνε πως δε το είπαμε αυτό.
Μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρουσα η οπτική γωνία που προσεγγίζει η σειρά “The Twelve”. Η εστίαση στους χαρακτήρες και τις προσωπικές τους ιστορίες προσφέρει μια φρέσκια διάσταση στα δικαστικά δράματα. Ανυπομονώ να την παρακολουθήσω και να δω πώς αναπτύσσονται οι σχέσεις και οι συγκρούσεις μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου!