Μέσα σε τόσα και τόσα χιλιοειπωμένα τσιτάτα που διάβασες, έγραψες, πόσταρες στο facebook και ενστερνίστηκες, σίγουρα κάποιο είχε να κάνει με την αρετή της υπομονής και με το καλό που «θα ‘ρθει από εκεί που δεν το περιμένεις».

Τίποτα δε θα σου χαριστεί απλόχερα χωρίς να το διεκδικήσεις. Κι αν σου χαριστεί στην αρχή, αργά ή γρήγορα θα σε δοκιμάσει. Γιατί έτσι είναι η ζωή … ποτέ δε σε αφήνει παραπονεμένο, αλλά σε τεστάρει με διάφορους τρόπους.

Γιατί να περιμένεις, όμως, την τύχη να κάνει τα θαύματα της; Μπορείς να βάλεις κι εσύ το χεράκι σου για να σπάσεις το φράγμα της γκίνιας και συνεχίσεις την ομαλή ροή. Διότι, πέρα από «ενός κακού μύρια έπονται», το ίδιο συμβαίνει και με τα καλά και άπαξ και σου κάτσει ένα, δε θα τα προλαβαίνεις. Το μόνο που χρειάζεται είναι μερικά δευτερόλεπτα εξωπραγματικού θάρρους για να παραμερίσεις το φόβο σου και να αρπάξεις αυτό που επιθυμείς, είτε μιλάμε για έναν άνθρωπο, είτε για δουλειά, ότιδήποτε.

Υπάρχει, βέβαια, και το ενδεχόμενο να σου συμβαίνουν όλα αυτά, αλλά να μη τα βλέπεις. Το έχουμε κι αυτό εμείς οι άνθρωποι, μερικές φορές, να περιμένουμε κάτι συγκεκριμένο κι όταν μας έρθει κάτι άλλο που μας ταιριάζει καλύτερα να μη το βλέπουμε.  Αλλά, ακόμα κι αν αυτό που έρθει το διώξεις, θα πρέπει να υπολογίσεις και τις συνέπειες, γιατί η αχαριστία δε συγχωρείται.

Καμιά φορά αυτό που θέλουμε, αυτό που χρειαζόμαστε κι αυτό που έχουμε, είναι τρία τελείως διαφορετικά πράγματα. Μήπως, όμως, είναι καλύτερα έτσι; Αν ήταν τόσο εύκολο να αποκτήσουμε αυτό που θέλουμε, θα το θέλαμε; Είναι στη φύση μας να αναζητάμε πάντα το δύσκολο, το αδύνατο. Τα εύκολα δεν τα έχουμε ανάγκη.

Δε ξέρω αν τελικά η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς, το σίγουρο, όμως, είναι πάντως ότι δεν ευνοεί αυτούς που επαναπαύονται. Γι’αυτό θέσε τους στόχους σου, νιώσε τα θέλω σου και κάνε τα όνειρά σου κι όταν όλα αυτά σου έρθουν (γιατί θα έρθουν), να μη τα φοβηθείς, αλλά να τα διεκδικήσεις με όλους τους τρόπους και με κάθε κόστος.