Παρατηρείται ένα φαινόμενο που ονομάζεται “ο θρήνος του ζωντανού”. Εντάξει, όχι. Εμείς το ονομάσαμε έτσι, γιατί αυτή η κακιά συνήθεια πρέπει επιτέλους να σταματήσει εδώ. Όλοι έχουμε υποστεί κάποια μορφή απώλειας και γνωρίζουμε ότι η απώλεια ενός αγαπημένου ανθρώπου είναι σίγουρα ένα από τα πιο δύσκολα και ίσως αδιαχείριστα συναισθήματα που υπάρχουν.
Ας περάσουμε στο κυρίως θέμα. Η συνήθεια του να κάνεις το μνημόσυνο μιας σχέσης που έχει τελειώσει, το μόνο που καταφέρνει είναι να σε βλάπτει. Έτσι αποφασίσαμε να παραθέσουμε ένα how to.
1. Ο θρήνος δεν είναι γραμμική συνάρτηση
Υπάρχουν πέντε στάδια που ακολουθούν την απώλεια. Η άρνηση, ο θυμός, η διαπραγμάτευση, η κατάθλιψη και η αποδοχή. Μόνο μέσα από αυτά θα συνειδητοποιήσεις ότι πραγματικά κάτι τελείωσε. Δε θα είναι κάθε μέρα πιο εύκολη από την προηγούμενη, ούτε ο επόμενος μήνας θα είναι πιο φωτεινός. Το μόνο που είναι σίγουρο είναι ότι σήμερα στέκεσαι εδώ και καλείσαι να αντιμετωπίσεις τα σημερινά σου προβλήματα και αυτό πρέπει να κάνεις. Όταν έρθει το αύριο, τότε το ξανασυζητάμε.
2. Άσε τα συναισθήματα να σε οδηγήσουν
Μέσα από τη θλίψη περνάνε όλες οι δύσκολες καταστάσεις της ζωής μας. Γι’ αυτό είναι καλό να μάθουμε ότι ο συναισθηματικός πόνος δεν αποφεύγεται εύκολα, και πως είναι οκ να τον αντιμετωπίζουμε. Όσο περισσότερο προσπαθείς να τον καλύψεις, τόσο περισσότερο διαρκεί. Δοκιμασμένο.
3. Βρες που ανήκεις
Η εμπειρία δείχνει ότι ο κάθε άνθρωπος διαχειρίζεται με διαφορετικό τρόπο όλες τις καταστάσεις. Το ίδιο ισχύει και με την απώλεια. Είναι πιο εύκολο να έχεις κοντά σου ανθρώπους που δεν προσπαθούν να αλλάξουν τον τρόπο που “θρηνείς” αλλά προσπαθούν να καταλάβουν το άτομο που έχουν απέναντί τους.
4. Μην απομονώνεσαι
Μια κοινή συνήθεια σε περιπτώσεις απώλειας είναι η απομόνωση. Μην καταφεύγεις σε αυτή την εύκολη λύση. Περιτριγυρίσου από αυτούς που αγαπάς και σε αγαπάνε και από αυτούς που σε κάνουν να θυμάσαι γιατί είσαι ακόμη εδώ και κυρίως γιατί έφυγες από εκεί που ήσουν πριν. Πες τους και ένα ευχαριστώ. Θα νιώσετε όλοι πιο όμορφα.
5. Ψάξε το πραγματικό νόημα
Για τον καθένα αυτό κρύβεται αλλού. Πολλές φορές οι καταστάσεις που μας προκαλούν συναισθηματικό πόνο, μας πηγαίνουν ένα στάδιο παρακάτω στην πνευματική μας ανάπτυξη. Και ναι, δεν ξέρω αν “όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο” αλλά σίγουρα ότι έχει συμβεί στη ζωή σου, είναι αυτό που σε έφερε εδώ που είσαι σήμερα. Μη διστάσεις να ρωτήσεις τον εαυτό σου. “Τι έμαθα;”, “Με ενδυνάμωσε αυτή η εμπειρία;”, “Πως μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτά που έμαθα για να βοηθήσω κάποιον άλλο;” Να είσαι σίγουρη ότι μετά από αυτές τις ερωτήσεις θα σκάσεις ένα χαμόγελο.