Σύμφωνα με τα στατιστικά μου για κάποιον ανεξήγητο λόγο όλοι μου οι φίλοι ήταν πιο κοντά με τη γιαγιά τους από την μεριά της μαμάς. Αυτό το στοιχείο θέλω από καιρό να το μοιραστώ με κάποιον για να επιβεβαιώσω και δεν έχει καμία πραγματική σύνδεση με τα παρακάτω.

Σκοπός αυτού του άρθρου είναι να δεις πόση σύνδεση έχεις με ένα κορίτσι που έζησε πριν από 50+ χρόνια από σένα. Συνέχισε να διαβάζεις εάν είσαι πάνω από 25.

• Αγαπούσε κάποιον επειδή τον είδε στον δρόμο ή στη γειτονιά. Για να τον αγαπήσει αρκούσε να ανταλλάξουν μερικά λόγια ή να βρεθούν στον ίδιο χώρο. Η αγάπη της μπορούσε να περιμένει να τελειώσει ένας πόλεμος, να περιμένει ένα γράμμα, να περιμένει μια Κυριακή για έναν γάμο.  Το κορίτσι αυτό έχει την υπομονή 35 κοριτσιών του σήμερα. Ανυπομονούσε για όλα όπως εσύ και εγώ, αλλά από μέσα της. Τη δεκαετία του 2010 δεν υπάρχει χρόνος για να επιβεβαιώσεις το ενδιαφέρον κάποιου, για να δείξεις τι θες, όποιος καταλάβει, έχει καλώς. Όλα τρέχουν και κανείς δεν περιμένει.
• Έφτιαχνε μόνη της τα ρούχα της. Μπορούσε να επιλέξει το σωστό ύφασμα, να βγάλει πατρόν, να ράψει. Μπορούσε να μεταποιήσει το νυφικό της για να το κάνει εσώρουχα. Και αργότερα, το 1950 που τα εσώρουχα έγιναν με περισσότερο νάιλον, συνέχισε να φτιάχνει μόνη της φούστες, φουστάνια, παλτό. Σήμερα τα κορίτσια που ξέρουν να φτιάχνουν ρούχα είναι fashion designers ή ρετρό κοκκινομάλλες.
• Ήξερε να φτιάχνει τα σωστά φαγητά και γλυκά ανά περίσταση. Ήξερε να διαλέγει τα σωστά υλικά και αυτό ήταν σοβαρό skill εκείνες τις εποχές. Σήμερα αυτό είναι χόμπι, τάση. Και συνοδεύεται από ικανότητες food styling και φωτογραφίες.
• Παντρεύτηκε και γέννησε στο σπίτι. Ο γάμος της μπορεί να ετοιμάστηκε μια εβδομάδα πριν, να φόρεσε δανεικό νυφικό γειτόνισσας και να γλέντησαν τρεις μέρες. Η γέννα δεν την απασχολούσε επί 9 μήνες αλλά μόνο όταν πλησίαζαν οι μέρες. Μέχρι εκείνη την ώρα μπορεί να έκανε σχεδόν όλες τις δουλειές και να μην παραπονιόταν. Με το σύμφωνο συμβίωσης η τάση είναι ”γάμοι” απλοί και εύκολοι. Όχι άλλα τούλια και φουσκωτές μπομπονιέρες.
• Το κορίτσι που είναι γιαγιά σήμερα, μεγάλωσε κατά μέσο όρο 3,5 παιδιά. Κάπου το διάβασα αυτό πρόσφατα και θέλω να σημειώσω ότι σ’ αυτό το νούμερο δεν υπολογίστηκαν τα εγγόνια. Που και πάλι παιδιά που μεγάλωσαν είναι. Σήμερα είναι μεγάλη υπόθεση να αποφασιστεί μια εγκυμοσύνη.
• Η καταξίωσή της λάμβανε χώρα στα όρια του σπιτιού. Μέχρι το 1955 δεν σιδέρωνε με ηλεκτρικό σίδερο και έπλενε τα ρούχα στο χέρι. Εσύ ξέρεις να βάζεις πλυντήριο και στεγνωτήριο, φτιάχνεις κέικ με μίξερ, smoothies με smoothie maker και γενικά ξέρεις να χειρίζεσαι συσκευές με αγγλικές ονομασίες.
• Είναι μια υπέροχη γυναίκα που έζησε μάλλον δύσκολα. Έμαθε πως δεν χρειάζονται πολλά για να είσαι ευτυχισμένος στη ζωή. Πέρασε μεγάλα διαστήματα χωρίς να έχει αυτά που θέλει και παρόλα αυτά έμαθε να χαμογελάει, να ελπίζει. Εσύ;

Η δική μου γιαγιά δεν ήξερε να γράφει, έμεινε ορφανή στα 3 της αλλά παντρεύτηκε έναν μορφωμένο και ευγενικό άντρα. Μεγάλωσε πέντε παιδιά και δίδαξε σε όλη την οικογένεια πως όσο στραβά και αν πηγαίνουν τα πράγματα, στο τέλος πάντα φτιάχνουν.