Διαβάζοντας άρθρα, σχόλια, ειδήσεις από έγκυρες και αξιόπιστες πηγές, ακόμη και κλινικές μελέτες συνειδητοποιούμε πλέον ότι αφήνουμε πίσω μας την πρώτη φάση της πανδημίας. Βγαίνουμε από την καραντίνα, ενώ δειλά και σταδιακά επιστρέφουμε σε κανονικούς ρυθμούς.
Με τον ιό όμως τι γίνεται; Το εμβόλιο ακόμα αναμένεται. Συγκεκριμένη φαρμακευτική ουσία με απευθείας και στοχευμένη δράση επίσης αναμένεται. Οι ιθύνοντες προσπαθούν να μας καθησυχάσουν και να μας ενθαρρύνουν. Από την άλλη όμως γίνεται λόγος για δεύτερο κύμα μετά το καλοκαίρι, για ανθρώπους που ενώ νόσησαν δεν απέκτησαν ανοσία, για κρούσματα σε όλο και πιο μικρές ηλικίες και πάει λέγοντας.
Με βάση τα παραπάνω δεδομένα παρατηρούνται και οι εξής τάσεις: Από τη μια η λαχτάρα και η δεδομένη επιθυμία για επιστροφή στην κανονικότητα, από την άλλη η διστακτικότητα και ο σκεπτικισμός για τα μελλούμενα. Τι προκύπτει αν αθροίσουμε/συνθέσουμε τις τάσεις αυτές; Μείξη αισιοδοξίας και αρνητισμού, ασάφεια, ρευστότητα, μεταβλητότητα. Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε τις εργασιακές και οικονομικές ανησυχίες τότε η κατάσταση ξεφεύγει…
Δυστυχώς προς το παρόν τίποτα δε φαίνεται να είναι δεδομένο. Εγγύηση, ασφάλεια και σιγουριά είναι έννοιες σίγουρα πολυπόθητες, όχι όμως απτές προς το παρόν. Και λοιπόν; Κάτι πρέπει να κάνουμε, κάτι πρέπει να σκεφθούμε, κάποια στάση πρέπει να υιοθετήσουμε χωρίς να είμαστε άλλο παθητικοί αποδέκτες της συναισθηματικής μας μοίρας.
Σε κάτι τέτοιες στιγμές ίσως αξίζει να αναλογιστούμε και να δώσουμε βάση στα παρακάτω:
> Μισοάδειο ή μισογεμάτο ποτήρι; Από τη μία έχουμε την επιλογή να επικεντρωθούμε στο απαισιόδοξο σενάριο και να πορευτούμε με ρευστότητα και αμφιβολία. Από την άλλη έχουμε τη δυνατότητα να επενδύσουμε στην θετική σκέψη και στην αισιοδοξία όσον αφορά την ανακάλυψη του εμβολίου και του κατάλληλου φαρμάκου.
> Υπάρχουν άνθρωποι που είναι επαγγελματίες και φροντίζουν καθημερινά για την υγεία και την ασφάλειά μας. Δεν είμαστε μόνοι σε όλο αυτό.
> “Take time as it comes, the wind as it blows…” Είπε πριν από πολλά χρόνια ο Γάλλος ποιητής Alfred de Musset. Το απόφθεγμα αυτό αναφέρεται σε όσα δεν είναι του χεριού μας. Δε μπορούμε να ελέγχουμε τα πάντα, δεν είμαστε σε θέση να τα ξέρουμε όλα. Ας αφήσουμε λοιπόν κατά μέρους τις διάφορες θεωρίες, τις συνωμοσίες, τις απαισιόδοξες, καταστροφικές και μηδενιστικές σκέψεις.
– Για όσα εξαρτώνται από εμάς: Έχουμε εμπεδώσει με τον καλύτερο τρόπο το τι πρέπει να κάνουμε για να προστατεύσουμε εαυτούς και αλλήλους. Συνεχίζουμε έτσι, με ζήλο και αποφασιστικότητα.
– Προσπαθούμε να μη χάνουμε την ελπίδα, την αισιοδοξία, το χιούμορ και την ενέργειά μας. Τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι πολύτιμα καθώς αποτελούν ταυτόχρονα και την ασπίδα, αλλά και τα όπλα μας.
– Φροντίζουμε για την ψυχική μας υγεία: Είναι μια περίοδος περίεργη και έντονη από συναισθηματικής άποψης. Δεν υποτιμάμε τις συναισθηματικές μας ανάγκες. Μιλάμε και εκφραζόμαστε για όσα μας απασχολούν. Ο λόγος είναι γιατρικό!
Το κείμενο επιμελήθηκε ο Αλέξανδρος Γεροντίδης, ψυχολόγος με ειδίκευση στη Γνωσιακή Συμπεριφοριστική θεραπεία.
