Βγαίνεις με κάποιον, περνάτε πολύ όμορφα, όλα σου μοιάζουν (σχετικά) καλά και τότε σου πέφτει η ¨βόμβα¨. Ο σύντροφός σου προτείνει ελεύθερη σχέση. Αναρωτιέσαι πως προέκυψε, ήσουν ανυποψίαστη, δεν το είχες ¨δει¨ να έρχεται. Ίσως να μην κατάλαβες καν τι εννοεί.

Περισσότερος χρόνος για τον εαυτό μας; Περισσότερος χώρος; Ας το πάρουμε από την αρχή. Δεν υπάρχει μία μοναδική απάντηση, συνήθως και για τους περισσότερους έχει να κάνει με τις ερωτικές εμπειρίες και με άλλους ανθρώπους, χωρίς να διακόψουν ή να χάσουν τη βασική τους σχέση. Για κάποιους άλλους είναι ένας τρόπος να γνωρίσουν τον εαυτό τους και τι πραγματικά θέλουν. Ενώ για άλλους είναι ένας πιο ήπιος δρόμος για το χωρισμό.

Όπως έχει αναφέρει ο κλινικός ψυχολόγος, Θωμάς Μερσινιάς, μέσα από προσωπικό του κείμενο, η εποχή μας δηλώνει ότι υπάρχει μία σαφής τάση για εγκατάλειψη της μονογαμίας, η οποία θα αυξηθεί τις επόμενες γενιές, καθώς όλο και περισσότερα ζευγάρια σήμερα συμφωνούν σε μία ανοιχτή σχέση, με πολλούς να μην το παραδέχονται, κάτι που σημαίνει πολλά για την ειλικρινή έκφραση σήμερα. Και καταλήγει στο βασικό ερώτημα, μπορεί να λειτουργήσει μία ελεύθερη σχέση; Μπορούν δύο άνθρωποι να βρουν κοινό έδαφος σε ένα τέτοιο ζήτημα, το οποίο αποτελεί κοινωνικό ταμπού;

Ο ψυχολόγος Justin Lehmiller από το Kinsey Institute λέει πως οι ανοιχτές σχέσεις δεν είναι από τη φύση τους προβληματικές ή καταδικασμένες αλλά αυτό που χρειάζονται είναι μία πιο δυνατή επικοινωνία από ότι στην παραδοσιακή μονογαμική σχέση. Αυτό που εννοεί είναι πως μία ελεύθερη σχέση μπορεί να λειτουργήσει αλλά μόνο όταν και τα δύο άτομα το θέλουν και μπορούν να το διαχειριστούν με το σωστό τρόπο.

Το θέμα όμως, δεν είναι αν γενικά οι ελεύθερες σχέσεις μπορούν να λειτουργήσουν. Το θέμα είναι αν μπορεί να λειτουργήσει για εσένα και αν θα είσαι εντάξει με όλο αυτό το μοτίβο.

Το να βρεθείς σε μία τέτοια θέση είναι κάτι δύσκολο και όχι μόνο για την ανασφάλεια που μπορεί να σου προκαλεί στη σχέση σου αλλά γιατί ξεκινάς να αναρωτιέσαι και να έχεις αμφιβολίες για τον εαυτό σου. Αρχίζεις και σκέφτεσαι ερωτήματα που κι εμείς θα σκεφτόμασταν. Μήπως να πω ναι γιατί μπορεί να το χάσω;

Μήπως συμβιβάζομαι με κάτι που τελικά δεν θέλω πραγματικά; Αν αποδεχτώ όλη αυτήν την κατάσταση που θα οδηγήσει; Ευθύνομαι εγώ κάπου σε όλο αυτό; Δεν προσφέρω αρκετά πράγματα; Και η λίστα με τα ερωτήματα δεν έχει τελειωμό. Κανείς, άντρας και γυναίκα, δεν θέλει να νιώθει σαν μία επιλογή από τις πολλές που μπορεί να υπάρχουν.

Πριν πάρεις την οποιαδήποτε απόφαση πρέπει να σκεφτείς σοβαρά αν ταιριάζει σε εσένα. Να σκεφτείς πως θα αισθανθείς στην ιδέα ότι ο άνθρωπος σου είναι με κάποιον άλλον. Είναι τελείως διαφορετικό να πεις ναι, επειδή το θέλεις ή σε ενδιαφέρει να δοκιμάσεις κάτι εκτός των ορίων σου και διαφορετικό να δεχθείς μόνο και μόνο από φόβο μην χάσεις τον άνθρωπο αυτόν. Για να λειτουργήσει κάτι τέτοιο, ναι, χρειάζονται κανόνες και από τις δύο μεριές. Οι δικές σου κόκκινες γραμμές, ποιες είναι;

Τα άτομα που το προτείνουν, είναι πραγματικά έτοιμα να δεχθούν το ίδιο για τον εαυτό τους;

Ένα από τα πιο καίρια ερωτήματα σε μία τέτοια συζήτηση είναι, οι άνθρωποι που προτείνουν μία ελεύθερη σχέση, είναι όντως έτοιμη να δεχτούν το ίδιο για τον εαυτό τους; Γιατί μία ελεύθερη σχέση σημαίνει ελευθερίες ίδιες και για τους δύο. Η πραγματικότητα δεν είναι πάντα έτσι και τόσο ισορροπημένη.

Έχει τύχει πολλές φορές αυτός που προτείνει την ελεύθερη σχέση να έχει στο μυαλό του μόνο το δικό του όφελος, να περάσει αυτός καλά αλλά δεν είναι έτοιμος να δεχτεί και να διαχειριστεί πως και ο σύντροφός του έχει ακριβώς το ίδιο δικαίωμα.

Θα σου θέσουμε ένα όχι και τόσο φανταστικό σενάριο. Είσαι σε μία ¨σχέση¨, ο σύντροφός σου προτείνει ελεύθερη σχέση. Εσύ το σκέφτεσαι ή το αποδέχεσαι. Γνωρίζεις ένα άλλο άτομο και έχει την ευκαιρία να βγεις μαζί του. Ποια θα είναι η αντίδραση του συντρόφου σου; Υπάρχει η περίπτωση να είναι πολύ cool. Αν όμως δεν αποδέχεται αυτήν την επιλογή για εσένα;

Ξαφνικά η στάση του αλλάζει, έχει ανασφάλειες, θέτει όρους που συμφέρουν τον ίδιον. Ζηλεύει. Και φτάνουμε στο σημείο να αντιμετωπίζει αυτό που κάνεις εσύ χειρότερο απ΄ ότι αν το έκανε εκείνος. Μα, εκείνος δεν το πρότεινε;

Όλοι όσοι ζητούν μία ελεύθερη σχέση δεν είναι πραγματικά να αντέξουν τα ίδια και για την δική τους μεριά. Το προτείνουν έχοντας σκεφτεί τα προσωπικά τους πλεονεκτήματα, όχι όλα όσα θα έρθουν. Εύκολο να λες ότι θέλεις μία ελεύθερη σχέση, όταν πιστεύεις πως θα έχεις τον έλεγχο και τον άλλον άνθρωπο να σε περιμένει, να σκέφτεσαι τις δικές σου εμπειρίες. Αλλά, όταν έρθει η στιγμή για τον άλλον να βγει, να κάνει πράγματα που μέχρι τώρα τα έκανε μαζί σου, μήπως η ελεύθερη σχέση δεν είναι και τόσο καλή ιδέα τελικά;

Η όλη ειρωνεία βρίσκεται πως τις περισσότερες φορές αυτός που το προτείνει πρώτος, είναι και εκείνος που δυσκολεύεται να το διαχειριστεί, όταν όλη η κατάσταση γυρίζει. Στο τέλος της ημέρας αν κάποιος θέλει ελευθερία, πρέπει να είναι και σε θέση να τη δώσει. Αν είναι μία σχέση με προνόμια μόνο για τη μία πλευρά, πρέπει να αρχίσει να σε προβληματίζει.

Πρώτη θέση, εσύ

Θα σου πούμε κάτι που δεν χρειάζεται κανένας ειδικός για να συμφωνήσει. Δεν κάνουν όλοι για ανοιχτές σχέσεις. Και αυτό θα έπρεπε να είναι κάτι απολύτως αποδεκτό. Αν μία τέτοια προοπτική σε διαλύει, δεν είναι για εσένα. Δεν είσαι λάθος, ούτε ανασφαλής. Αντίθετα, σημαίνει ότι γνωρίζεις πάρα πολύ καλά τι θέλεις, τι σε ευχαριστεί αλλά και τι σου προσφέρει ασφάλεια.

Ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που μπορούν να συμβούν σε μία τέτοια περίπτωση είναι να ¨προδώσει¨ τον εαυτό σου, τις ανάγκες σου, τα συναισθήματά σου για να μην χάσεις τον άλλον. Ακόμη κι αν το δεχτείς για το λόγο αυτόν, αργά ή γρήγορα η όποια σχέση έχετε θα τελειώσει. Και αν αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται να προχωρήσεις χωρίς το άλλο άτομο, τότε ίσως έτσι είναι αναγκαίο να γίνει. Όπως το άλλο άτομο θέλει να νιώθει άνετο, ελεύθερο, να μην καταπιέζεται, με τον ίδιο τρόπο πρέπει να σκεφτείς κι εσύ.

Αν οι ανάγκες σας δεν ευθυγραμμίζονται; Αν αυτή η ελευθερία που σου ζητάει δεν σου ταιριάζει, διάλεξε μία διαφορετική και πιο σημαντική ελευθερία, αυτήν του να βρεις έναν άνθρωπο που να θέλει το ίδιο με εσένα. Η μεγαλύτερη ελευθερία.