Επιφανειακά, μπορεί να φαίνεται σαν ένα όνειρο: η ικανότητα να αποφεύγεις τον πόνο, να προετοιμάζεσαι για κάθε στιγμή, να διαμορφώνεις τέλεια τη ζωή σου σύμφωνα με τα σχέδια σου. Είναι όμως πραγματικά;

Η ζωή συχνά μοιάζει με ένα παιχνίδι εικασιών, γεμάτη με «τι θα γινόταν αν» και «ίσως», αλλά τι θα γινόταν αν είχες ήδη τις απαντήσεις; Τι θα γινόταν αν μπορούσες να παρακάμψεις την αβεβαιότητα και να πας κατευθείαν στη στιγμή όπου όλα έχουν νόημα;

Βλέπεις ένα από τα υπέροχα πράγματα του να μην γνωρίζεις τι θα «γινόταν αν», είναι η πιθανότητα. Μερικές φορές,΄έχει μεγαλύτερη σημασία να βρεις άνεση στο άγνωστο. Και είναι οκ να σε τρομάζει…

Ίσως όμως δεν χρειάζεσαι πάντα τις απαντήσεις. Ίσως είναι αρκετό να εμπιστευτείς το ταξίδι, να νιώθεις ασφάλεια γνωρίζοντας ότι τα «τι θα γινόταν αν» είναι μέρος της μαγείας του. Η ομορφιά του να μην ξέρεις είναι ότι αφήνει περιθώρια για έκπληξη. Κάθε ανατροπή και στροφή, κάθε «τι θα γινόταν αν» είναι μέρος της ιστορίας σου που εκτυλίσσεται. Η ζωή δεν είναι μια ευθεία γραμμή, είναι ένα άνετο μονοπάτι με στροφές.

Κάποια μονοπάτια θα οδηγήσουν στην αγάπη, άλλα στην ανάπτυξη και πολλά θα σε οδηγήσουν πίσω στον εαυτό σου.

Άρα δεν έχει και τόση πλάκα να γνωρίζεις πάντα τι «θα γινόταν αν» σωστά; Μερικές φορές, στις ακατάστατες, απρογραμμάτιστες στιγμές μαθαίνουμε πραγματικά ποιοι είμαστε. Τις μέρες που τα πράγματα δεν πάνε όπως τα είχαμε σχεδιάσει, που αναγκαζόμαστε να προσαρμοστούμε, να αναπτυχθούμε, να είμαστε παρόντες – εκεί βρίσκεται η μαγεία.

Κάποια στιγμή, συνειδητοποιούμε ότι το να γνωρίζουμε τα πάντα αφαιρεί κάτι ουσιαστικό. Ζωή σημαίνει να μαθαίνουμε, να μεγαλώνουμε και να βιώνουμε ακόμα και πράγματα που δεν μπορούμε να ελέγξουμε.

Η γνώση κάθε αποτελέσματος θα αφαιρούσε τον ενθουσιασμό της ανακάλυψης, την ανθεκτικότητα που χτίζουμε αντιμετωπίζοντας προκλήσεις και την ανάπτυξη που προέρχεται από την αβεβαιότητα. Κατά κάποιον τρόπο, το άγνωστο είναι ένα δώρο—σου δίνει την άδεια να αφεθείς, να πιστέψεις ότι θα το καταλάβεις κάποια στιγμή, ακόμα κι αν δεν έχεις όλες τις απαντήσεις αυτή τη στιγμή.

Σκέψου τις σχέσεις, για παράδειγμα. Αν ήξερες ακριβώς πώς πήγαινε η καθεμία, πού θα ήταν η συγκίνηση της ανακάλυψης; Η αβεβαιότητα είναι μέρος της ομορφιάς—μας κρατά αφοσιωμένους, αισιόδοξους και ανοιχτούς στις ατελείωτες δυνατότητες που φέρνει ο έρωτας και η αγάπη..

Αν γνωρίζαμε το αποτέλεσμα κάθε επιλογής που κάναμε, θα χάναμε την ευκαιρία να αναπτύξουμε ανθεκτικότητα, να μάθουμε από την αποτυχία και να γιορτάσουμε τις στιγμές που πραγματικά μας εκπλήσσουν. Συχνά μέσα από τα άγνωστα ανακαλύπτουμε την αληθινή μας δύναμη. Το να μην γνωρίζουμε είναι αυτό που μας κρατά προσγειωμένους στην παρούσα στιγμή, επιτρέποντάς μας να αγκαλιάσουμε κάθε μέρα αντί να προσπαθούμε να ελέγξουμε το μέλλον.

Τι λοιπόν θα γινόταν αν ήξερες πραγματικά πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα; Ίσως δεν θα ήταν τόσο ικανοποιητικό όσο φαντάζεσαι.

Τι θα συμβεί λοιπόν, αν τα πιο σημαντικά μέρη της ιστορίας σου δεν έχουν ακόμη γραφτεί;

Τι θα συμβεί αν το επόμενο κεφάλαιο είναι ακόμα καλύτερο από ό,τι θα μπορούσες ποτέ να προβλέψεις;

Εξάλλου, οι πιο υπέροχες ιστορίες της ζωής, είναι αυτές που δεν περίμενες ποτέ πως θα συμβούν…