Δεν ξέρω τι να φάω σήμερα. Κυρίως όμως δεν ξέρω τι να μην φάω σήμερα. Κι αυτό είναι το μεγαλύτερό μου δράμα. Βλέπεις έτσι έφτανα πάντα σ’ αυτό που πραγματικά ήθελα. Εντόπιζα στην αρχή τι δεν θέλω με τίποτα, τι δε θα έκανα ποτέ για κανέναν και με αφετηρία αυτό ξεκινούσα. «Ψάρι να φας μόνη σου! Εγώ δε σέλω!» Αυτά στα έξι μου. «Πατάτες τηγανιτές και σνίτσελ κοτόπουλο. Με μπόλικη μουστάρδα και κέτσαπ, να τις ενώνω και κάθε δύο μπουκιές να βουτάω. Και κόκα κόλα. Όση κόκα κόλα θέλω!» Αυτά στα δεκαέξι μου. Συγκεκριμένη. Δέκα χρόνια άρνηση βλέπεις. Και τώρα; Πού βρίσκομαι τώρα; Καρότα, πατάτες και κολοκυθάκια. Μελιτζάνες και κρεμμύδια. Τόσες επιλογές κι άλλοι τόσοι συνδυασμοί. Ξέχασα και τα μυρωδικά! Οπωσδήποτε και μυρωδικά! Γιατί έχω μπερδευτεί έτσι, χριστέ μου; Μήπως φταίνε τα 30 που είναι κοντά; Μα πες μου πώς να διαλέξω. Αφού όλα τους και κάθε ένα ξεχωριστά θα μ’ έκαναν να κάτσω στο τραπέζι. Όλα θα μ’ έπειθαν Κυριακή απόγευμα μετά την θάλασσα ν’ ανάψω τον φούρνο μου για χάρη τους. Τι ακριβώς είναι αυτό που τραβάει η όρεξή μου, τελικά ; «Έχεις μεγαλώσει πια και τα σ’ αρέσουν όλα. Σε έμαθα από μικρή να εκτιμάς το πιάτο που έχει το τραπέζι σου. » «Σταμάτα ρε μάνα! Εσύ φταις που μ’ έμαθες να προσαρμόζομαι. Όποιος προσαρμόζεται, βολεύεται και δεν αποφασίζει τι θέλει.» «Για ποιο πράγμα μιλάς παιδάκι μου; Ορίστε, δες εδώ! Γιατί τα ‘βαλες όλα μαζί καλέ; Τουρλού το λέμε αυτό στο χωριό! Μπριάμ το λέμε στην Αθήνα, μάνα. Μπριάμ και πάει γάντι με τα αναποφάσιστα καλοκαίρια! Και με τη φέτα.
Μπριαμ (ή τουρλού)
200 γρ. κολοκυθάκια
200 γρ. πατάτες 100 γρ. καρότα
200 γρ. κρεμμύδια 300 γρ. ώριμες ντομάτες 2 σκελίδες σκόρδο
1/2 φλιτζάνι τσαγιού λάδι 2 κ.σ. ανάμεικτα μυρωδικά (μαϊντανός, θυμάρι, δυόσμος, βασιλικός, ρίγανη, μαντζουράνα)
χοντρό αλάτι φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι
λίγη ζάχαρη
τυρί φέτα για το σερβίρισμα
Εκτέλεση
- Πλύνε τις μελιτζάνες και αφαίρεσε τα κοτσάνια τους. Κόψε σε οριζόντιες φέτες 2 εκ. και τοποθέτεισέ τις σε μπολ με κρύο, αλατισμένο νερό για 20’ να ξεπικρίσουν. Καθάρισε, πλύνε και στράγγιξε τα κολοκυθάκια και μέτα κόψε τα σε φέτες. Κατά τον ίδιο τρόπο καθάρισέ και κόψε σε λεπτές φέτες τις πατάτες και τα κρεμμύδια. Ψιλόκοψε και το σκορδάκι. Πλύνε και κόψε σε φετούλες τις ντομάτες. Μέτα την τόση προστακτική μπορείς αν θέλεις να προθερμάνεις τον φούρνο στους 180°C και να βάλεις ένα ποτήρι λευκό παγωμένο κρασί…
- Στράγγιξε τις μελιτζάνες και στεγνώστε τις. Σε ένα φαρδύ τηγάνι, ζέστανε το λάδι σε πολύ δυνατή φωτιά και τηγάνισέ τις γυρίζοντάς μια φορά, μέχρι να πάρουν χρώμα και από τις δυο πλευρές. Τσίμπα και καμία στα κλεφτά, πάει με το κρασάκι. Βάλ’ τις σε σουρωτήρι και πίεσε με ένα κουτάλι για να στραγγίσουν το λάδι που απορρόφησαν. Κράτα το λάδι. Είναι μυστικό θα με θυμηθείς!
- Βάλε τις φέτες μελιτζάνας σε μια στρώση σε πυρίμαχο ταψάκι. Σε άλλες στρώσεις βάλε και τα υπόλοιπα λαχανικά, τελειώνοντας με τις φέτες ντομάτας. Ανάμεσα σε κάθε στρώση ρίξε χοντρό αλάτι, πιπέρι και ζάχαρη. Ανάμιξε το λάδι που κράτησες με μισό φλιτζάνι ζεστό νερό και ρίξτο πάνω στα λαχανικά. Ω ναι!
- Σκέπασε το ταψάκι με αλουμινόχαρτο και ψήσε στο φούρνο για 30′. Αφαίρεσε το αλουμινόχαρτο και συνέχισε το ψήσιμο για άλλα 30′. Πλύνε τα μυρωδικά, στέγνωσέ τα και ψιλόκοψε από πάνω. Πάντα φρέσκα για να σου δώσουν όλα τα αρώματά τους, μη το ξεχνάς.
Είναι λίγο μπελαλίδικο το ξέρω αλλά η μαγειρική χαλαρώνει κι έχω την ευκαιρία να σκεφτώ όλα αυτά που με μπερδεύουν και με παιδεύουν και δε μ’ αφήνουν ν’ αποφασίσω. Και στο τέλος ξέρεις τί; Τα ψήνω ωραιότατα και τα τρώω με μπόλικη φέτα! Έτσι για να θυμάμαι ότι καμιά φορά μπορώ να τα κάνω όλα μαζί όπως ακριβώς θέλω και να είναι και πιο νόστιμα απ’ ότι αν τα έτρωγα ξεχωριστά. Καλή επιτυχία!
