Καταρχήν να ξεκινήσω λέγοντας πως αυτό ΔΕΝ είναι ένα οικονομικό άρθρο. Δεν θα αναλύσω τις συνιστώσες της κλιμάκωσης της οικονομικής κρίσης ή όπως αλλιώς λέγεται επιστημονικά το αγγούρι που τρώμε καλοκαιριάτικο, ούτε έχω την παραμικρή πρόθεση να το παίξω ειδήμων σ’ ένα αντικείμενο το οποίο αν και σπουδάζω -τα τελευταία 10 ρημαδοχρόνια που κακό χρόνο να ‘χουν αυτές οι πανελλήνιες- ουδεμία σχέση θέλω να έχω μαζί του. Ωραία και τώρα που το ξεκαθαρίσαμε, μπορώ να αναρωτηθώ με την άνεσή μου. Πού βρίσκουμε τα λεφτά για διακοπές σ’ αυτόν τον τόπο, καλέ; Έχει γεμίσει το φέισμπουκ -εν μέσω μνημονίων και χαμένων ελπίδων- φωτογραφίες με φρέντο καπουτσίνο και χαβαγιάνας σε ειδυλλιακά νησάκια ενώ παραδίπλα λιάζονται λουλουδένια μαγιό και λαδωμένοι κοιλιακοί. Τα βλέπεις κι εσύ; Καλαμαράκια και ουζάκια ινσταγκραμάρονται ασυστόλως σε ακροθαλασσιές με φουντπορνικά χασταγκς ή είναι η ιδέα μου; Ακούς τάτα-τούκα τις ρακέτες κάθε που σταματάς σε περίπτερο της παραλιακής για να πάρεις τσιγάρα για το δικό σου κυριακάτικο μπανάκι ή εμένα κάνουν πουλάκια τ’ αυτιά μου; Η απάντηση είναι ναι στο μεγαλύτερο ποσοστό των μαυρισμένων ερωτηθέντων. Αν και ζούμε κάτω από τα όρια της φτώχειας, διακοπάρουμε πάνω από τα όριά μας. Είναι κακό; Δεν ξέρω αλλά είναι κουλτούρα. Η κουλτούρα του διακοπάρειν εστί φιλοσοφείν, παιδιά. Σίγουρα δεν ξοδεύουμε τόσα όσο παλαιότερα, πιο σίγουρα δεν πάμε τόσο μακριά όσο την εποχή των τσουποτών αγελάδων αλλά το μπανακι-μανάκι δε θα το χάσουμε που να ‘ρθει ο κακός χαμός -καλή ώρα-. Το κάνουμε κι ας πεινάσουμε το Φθινόπωρο που λέει ο λόγος. Θα είμαστε και πιο αδύνατοι για ´κείνο τον γάμο που έχουμε τον Σεπτέμβρη στην Αίγινα. Στην Ελλάδα οι διακοπές είναι πράγμα ιερό, το έχει ´πει και ο Καρβέλας, άλλωστε. Και να σου ´πω και κάτι; Αυτοί δηλαδή τότε που είχαν λιγότερα λεφτά, γιατί τραγουδούσαν καλοκαιρινές διακοπές για πάντα τουρουτουρουρου; Μαλάκες ήταν; Μην απαντήσεις. Ούτε στο πού βρίσκουμε λεφτά μην απαντήσεις. Έχω απαντήσει μόνη μου. Όταν είσαι άνεργος και έχεις πολύ χρόνο, όλο κάτι τέτοια σκέφτεσαι.
Πέρα από την απάντηση ότι κάποιοι δουλεύουν, σκέφτηκα και τις παρακάτω πηγές για το πού βρίσκεις λεφτά για διακοπές;
-Από τη σύνταξη της φουκαριάρας της μάνας σου. -Από τη σύνταξη της φουκαριάρας μάνας της μάνας σου -ΝΑΙ της γιαγιάς σου που έχεις και το όνομα της στο κάτω-κάτω-. -Βρήκες πλούσιο/α γκόμενο/α. -Σταμάτησες να τρως σουβλάκια τις καθημερινές -Ξεκίνησες τις καλές αρπαχτές. Δεν είναι εποχή για κανονικές δουλειές. (Σ’ αυτό το σημείο να στείλουμε τα φιλιά μας στον Αντώνη τον Ρέμο και την όμορφη Μύκονο). -Κατάλαβες πως οι φίλοι με αμάξι είναι πολύ καλά παιδιά. -Κατάλαβες πως οι φίλοι με εξοχικό είναι και γαμώ τα παιδιά. -Τις λίρες που είχες φυλάξει από ‘κείνο το ταξίδι στο Λονδίνο, ήρθε επιτέλους η ευκαιρία σου να τις κάνεις ευρώ! -Η αδερφή σου δεν έχει πια κουμπαρά γουρουνάκι. -Τα κυρίως πιάτια είναι πασέ. Η ποικιλία με το ουζάκι γράφει μια χαρά στο φακό με το κατάλληλο φίλτρο. -Τα μεταχειρισμένα i-phone δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τα μεταχειρισμένα αυτοκίνητα. -Τα second-hand ρούχα είναι vintage. -Τί εννοούν πως πήγατε 7 άτομα με το Nissan στην Ικαρία; -Απλά τα 2 έκαναν ωτοστόπ. -Γνωστό σούπερμαρκετ έφερε μαγιό με φλαμίνγκο. ΜΕ ΦΛΑΜΙΝΓΚΟ.
