Γιαούρτι μαζί με μουστάρδα, σάλτσα σόγιας, λίγο κάρυ και μια πρέζα κόλιανδρο. Αυτή είναι μια καλή ιδέα μαρινάδας ενός κοτόπουλου, που θα του δώσει ένταση στη γεύση και τρυφεράδα στην υφή.

Το μοσχαράκι προτιμάει τη μαυροδάφνη ή ένα παλαιωμένο κονιάκ, με πιπέρι, ρίγανη, θυμάρι και κεδροκούκουτσα. Να αναδείξουν τα αρώματα και τον έντονο χαρακτήρα του.

Το λευκό κρασί με δεντρολίβανο, μέλι και χυμούς εσπεριδοειδών, θα κάνουν θαύματα στη γεύση του χοιρινού. Eνώ το τριμμένο κρεμμύδι θα το κρατήσει ζουμερό και μαλακό.

Ό,τι κι αν διαλέξουμε, αφήνουμε το κρέας να μαριναριστεί. Όσο αυτό συμβαίνει, δεν έχουμε παρά να περιμένουμε. Nα κάνουμε κάτι άλλο, ή να το αφήσουμε όλη τη νύχτα στο ψυγείο και να κοιμηθούμε. Θέλει το χρόνο της η διαδικασία αυτή.

Μαρινάδα στο μυαλό

Καλά ως εδώ. Επενδύσαμε χρόνο και υπομονή, ώστε να απολαύσουμε το κάτι παραπάνω. Τι γίνεται όμως όταν αυτό συμβαίνει στο ίδιο μας το μυαλό; Και, μάλιστα, όταν αυτό δεν καταλήγει σε κάτι που θα απολαύσουμε περισσότερο, αλλά σε κάτι που απλώς είναι εκεί προς διεκπεραίωση;

Κλασσική περίπτωση καθημερινής, έχεις να παρευρεθείς σε μία σύσκεψη προγραμματισμένη για τις 11:00 το πρωί, και μία για τις 15:00 το μεσημέρι. Πριν τις 11:00 το πρωί, έχεις αρκετές ώρες στη διάθεσή σου για να κάνεις άλλες δουλειές που περιμένουν. Και η πρώτη σύσκεψη δε θα κρατήσει πάνω από δύο ώρες, οπότε έχεις άλλες δύο ώρες ελεύθερες μέχρι τη δεύτερη.

Ή έστω έτσι θεωρούσες. Έλα όμως που κάθε μα κάθε φορά, αυτές οι ενδιάμεσες ώρες μόνο παραγωγικές δεν είναι. Κι ενώ έκανες όνειρα και πλάνα για αυτές, όταν τελικά συμβαίνουν, είναι σαν να μην μπορείς να κάνεις τίποτα παρά να περιμένεις. Λες κι έβαλες το μυαλό σου αυτή τη φορά σε μαρινάδα. Λες και θα βγάλει έτσι καλύτερα την ένταση και τα χαρακτηριστικά του στην επόμενη σύσκεψη. Όπως το κρέας τη νύχτα στο ψυγείο, έτσι και ο εγκέφαλός σου τώρα. Μπαίνει σε κατάσταση αναμονής.

Εγκέφαλος σε κατάσταση αναμονής

Θα μπορούσες τις ώρες που βρίσκονται ανάμεσα σε προγραμματισμένα γεγονότα να χωρέσεις εργασίες που να ολοκληρώνονται σε σύντομο χρονικό διάστημα, ώστε ένα-ένα τα πράγματα να παίρνουν το δρόμο τους και να προχωράνε. Την ώρα όμως που αυτή η σκέψη μοιάζει σούπερ λογική, ο εγκέφαλός σου βρίσκεται σε μια τελείως διαφορετική σελίδα, με τίτλο «μπα, ας περιμένουμε για το μεγάλο γεγονός που έρχεται».

Η αλήθεια είναι πως όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως τα είχαμε αρχικά προγραμματίσει, ο εγκέφαλός μας δεν είναι και πολύ χαρούμενος. Όπως υποστηρίζει η σύμβουλος ευεξίας Jeniffer Teplin, το πιο σύνηθες είναι ότι έχουμε κατά νου ένα ιδανικό σενάριο του πώς θα ολοκληρώσουμε μια εργασία. Εάν εμφανιστεί όμως κάτι που θα διακόψει το σενάριο αυτό, ένα βραχυκύκλωμα το παθαίνουμε.

Οπότε, ας πούμε ότι ολοκλήρωσες τη σύσκεψη των 11:00 και περιμένεις για τη δεύτερη, των 15:00. Στο μεσοδιάστημα, οποιαδήποτε άσχετη με τη δεύτερη σύσκεψη πληροφορία πέσει στην αντίληψή σου, ο εγκέφαλός σου την εκλαμβάνει ως πιθανό ένοχο διατάραξης του προγράμματος για το οποίο είχε οργανωθεί και με το οποίο ένιωθε άνεση και ασφάλεια.

Κάπως έτσι καταλήγεις να σκέφτεσαι μεν όλα όσα έχεις να κάνεις, αλλά να μην κάνεις τίποτε από αυτά. Είναι λες και βάζεις εν γνώσει σου τον εαυτό σου σε ένα ευθύ πόλεμο με την παραγωγικότητά σου. Και εδώ ο άμαχος πληθυσμός θα είναι οι στοίβες με τις ανεκπλήρωτες υποχρεώσεις, τα ωράρια που όλο και ξεχειλώνουν, τελικά το στρες.

Πώς να αντιμετωπίσεις τον εγκέφαλο σε αναμονή, όταν πρέπει να φέρεις πράγματα εις πέρας

1. Φτιάξε μια λίστα με προτεραιότητες

Κάνε μία λίστα με όσα πρέπει οπωσδήποτε να γίνουν σήμερα και δεν παίρνουν αναβολή. Συνέχισε με μια δεύτερη λίστα, με όσα θα ήθελες να ολοκληρωθούν σήμερα και με μία τρίτη, για όσα θέλεις να έχεις κάνει μέσα στην εβδομάδα. Στο τέλος, κάνε μία λίστα που θα απευθύνεται στο μελλοντικό σου εαυτό, με όλα όσα επιθυμείς κάποτε να έχεις κάνει.

Κράτα τις λίστες αυτές εύκολα προσβάσιμες, να πέφτει το βλέμμα σου πάνω τους συχνά. Όταν ο εγκέφαλός σου μπει σε κατάσταση αναμονής, η υπενθύμιση όλων αυτών λειτουργεί κάπως σαν ξυπνητήρι. Σύμφωνα με την Teplin, ακόμη κι αν στο τέλος της ημέρας έχεις κάνει μόνο όσα απολύτως ήταν ανάγκη και ελάχιστα από όσα θα ήθελες, σίγουρα θα έχεις κάνει περισσότερα απ΄ ό,τι αν δεν είχες κάνει τις λίστες αυτές.

2. Εμπιστεύσου το σύστημα στήριξής σου

Είτε αυτό σημαίνει τους γονείς σου, είτε το σύντροφό σου, είτε τους φίλους σου, είτε τους συναδέλφους. Όταν οι άλλοι πιστεύουν στις ικανότητές μας, είναι πιο πιθανό να καταφέρουμε να ολοκληρώσουμε την εργασία που έχουμε αναλάβει. Οπότε, την ώρα του εγκεφάλου σε αναμονή, η επικοινωνία με όποιον μας στηρίζει, μπορεί να μας δώσει την  ώθηση που χρειαζόμαστε.

Εάν τώρα κανείς δεν είναι διαθέσιμος την περίεργη εκείνη ώρα, μπορούμε να έχουμε και ένα ωραίο φλούο σωσίβιο, κάτι που να έχουμε διαπιστώσει ότι μας δίνει δύναμη και μας κινητοποιεί. Ίσως είναι ένα αγαπημένο τραγούδι, ένα μικρό βίντεο έμπνευσης, κάποια άσκηση αναπνοής.

3. Επικοινώνησε μαζί σου

Όταν έχει μπει ο εγκέφαλός σου σε αναμονή, τότε είναι έξτρα χρήσιμο να επικοινωνήσεις με το μέσα σου. Να αναρωτηθείς, τι είναι αυτό ακριβώς που περιμένεις την ώρα εκείνη. Να βρεις το γιατί που κρύβεται πίσω από την αδράνειά σου. Αναγνωρίζοντας την κατάσταση και σκάβοντας λίγο πιο βαθιά, ψάχνοντας τα πώς και τα γιατί, συνήθως φτάνουμε να διαπιστώσουμε πως ό,τι έμοιαζε με ογκόλιθο, μάλλον τελικά φέρνει περισσότερο σε βότσαλο.

4. Οργάνωσε το χρόνο σου

Υπάρχουν και περιπτώσεις ανθρώπων για τους οποίους τα μικρά ενδιάμεσα χρονικά κενά λειτουργούν θαυμάσια παραγωγικά. Αυτό συμβαίνει σε όσους είναι κατά βάση αναβλητικοί και η προθεσμία που εκ προγράμματος έχει τεθεί, λειτουργεί για εκείνους σαν το καμπανάκι πριν τη σημαία τερματισμού. Τους λέει να βιαστούν, αλλιώς είναι οριστικό πως δε θα προλάβουν.

Που σημαίνει βέβαια πως όντως προλαβαίνουν να ολοκληρώσουν αυτό που έχουν να κάνουν, αρκεί να κάνουν στην άκρη την αναβλητικότητα. Κρατώντας αυτό, μπορούμε να σκεφτούμε πόσο πραγματικά χρόνο χρειαζόμαστε για να κάνουμε κάτι, χωρίς ούτε να το υπερεκτιμούμε ούτε να το υποεκτιμούμε. Αυτό θα μας δώσει τη δυνατότητα να οργανώσουμε αυτά τα κενά, τοποθετώντας σε αυτά εργασίες που όντως χωρούν εκεί και που μπορούν και να ολοκληρωθούν.

Ώστε να τις διαγράψουμε από τη λίστα μας και, ήσυχοι πια, να μπούμε στην επόμενη σύσκεψη. Όπου μάλιστα θα εμφανιστούμε πιο συγκεντρωμένοι και πιο σίγουροι για τον εαυτό μας, χάρη σε αυτό που μόλις καταφέραμε.