Το φετινό Φεστιβάλ των Καννών μόλις ολοκληρώθηκε και για ακόμη μια φορά δεν έλειπαν οι λαμπερές εμφανίσεις, οι καλλιτεχνικές δημιουργίες που ξεχώρισαν, αλλά και οι αντιπαραθέσεις. Ο Χρυσός Φοίνικας απονεμήθηκε στο «Anora» του Sean Baker, το βραβείο Grand Prix απονεμήθηκε στο «All We Imagine as Light» της Payal Kapadia και το Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής απονεμήθηκε στην «Emilia Perez» του Jacques Audiard.
Έτσι, ο Μάιος ήταν ξεκάθαρα μήνας κινηματογραφικός, εμπνέοντάς μας να εξερευνήσουμε τις γυναίκες δημιουργούς που ξεχώρισαν στις Κάννες και όχι μόνο. Το nssgclub.com συγκέντρωσε τις γυναίκες που ξεχώρισαν και μπορούν να εμπνεύσουν τις μελλοντικές κινηματογραφικές δημιουργίες:
Alice Rohrwacher
Η ταινία της με τίτλο «La Chimera» μάγεψε τον κόσμο, αλλά όχι τα βραβεία David di Donatello. Εκθέσεις τέχνης της διοργανώνονται στη Γαλλία. Οι κόσμοι που δημιουργεί η Alice Rohrwacher είναι παραμυθένιοι, αλλά και βαθιά ανθρώπινοι, σουρεαλιστικοί αλλά και γειωμένοι, εστιάζοντας στην πατρίδα της, την Τοσκάνη. Οι δημιουργίες της μοιάζουν με πλάσματα που πετούν ψηλά, μετακινούνται από τις επαρχίες στα μεγάλα αστικά κέντρα και μιλούν για τη λεπτότητα, τη μαγεία και την ενσυναίσθηση που κρύβει μέσα του κάθε άνθρωπος.
Τι να δεις: La Chimera, Lazzaro Felice
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Julia Ducournau
Στον αντίποδα των ταινιών της Rohrwacher, ο «Titane», η πιο διάσημη και καταξιωμένη ταινία της Ducournau (Χρυσός Φοίνικας στο Φεστιβάλ Καννών 2021), είναι ένα σκοτεινό παραμύθι, μια εξερεύνηση της σχέσης μεταξύ ανθρώπου και μηχανής, μεταξύ ανθρώπου και γυναίκας, μεταξύ πατέρα και κόρης, χωρίς να «φοβάται» τίποτα, ούτε καν τον σωματικό τρόμο και τον ερωτισμό, έννοιες που συχνά είναι πιο κοντά απ’ όσο μοιάζουν. Οι ταινίες αυτής της δημιουργού σίγουρα δεν είναι για όλους κι αυτό είναι εντάξει.
Τι να δεις: Titane, Raw
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Payal Kapadia
Η Payal Kapadia είναι μια Ινδή σκηνοθέτις και ντοκιμαντερίστρια, που έχει αφιερώσει την κινηματογραφική της δράση στην απεικόνιση της ζωής στη χώρα της και στο ρόλο των γυναικών μέσα σε αυτή. Δεν φοβάται να παίξει με το είδος, θολώνοντας τις αφηγηματικές γραμμές. Αντιμετωπίζει με τόλμη θέματα κάστας και μιλά για την αγάπη. Στα χέρια της, το είδος του ντοκιμαντέρ γίνεται εύπλαστο, ρευστό. Ξεκινώντας από πραγματικά γεγονότα, φτάνει να αγγίζει και το φανταστικό. Αυτή η προσέγγιση οδηγεί στην πρώτη της δραματική ταινία με τίτλο «All We Imagine as Light», την πρώτη ινδική ταινία που συμμετείχε στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Καννών από το 1994.
Τι να δεις: All We Imagine as Light
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Raine Allen-Miller
Η Raine Allen-Miller έχει σκηνοθετήσει μόνο μία ταινία, αλλά ήταν αρκετή για να κερδίσει μια θέση σε αυτόν τον κατάλογο. Το «Rye Lane», μια ιδιόρρυθμη και τρυφερή ρομαντική κομεντί, ρεαλιστική και καλογραμμένη, καταφέρνει να συγκινήσει και να εκπλήξει το κοινό, ενώ ταυτόχρονα λειτουργεί και ως ερωτική επιστολή προς το Λονδίνο και τα μέρη που κάνουν τη ζωή μας ξεχωριστή. Αυτή η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Sundance και στη συνέχεια προβλήθηκε στο Disney+. Συνιστάται ανεπιφύλακτα.
Τι να δεις: Rye Lane
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Wanuri Kahiu
Η ταινία της με τίτλο «Rafiki» του 2018 κατέπληξε τη διεθνή κινηματογραφική κοινότητα. Η σκηνοθέτις από την Κένυα επέλεξε να αφηγηθεί την ιστορία αγάπης μεταξύ δύο κοριτσιών, της Kena και της Ziki, που εκτυλίσσεται εν μέσω κοινωνικών πιέσεων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων από την οικογένεια και τους φίλους, καθώς και των υφιστάμενων προκλήσεων στην Κένυα όσον αφορά στα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ. Μια θαρραλέα ταινία από πολλές απόψεις, συμπεριλαμβανομένης και της οπτικής της. Η Kahiu είναι αναμφισβήτητα μια πολύπλευρη σκηνοθέτις. Μετά το Rafiki, σκηνοθέτησε το δράμα «Look Both Ways» για το Netflix, με πρωταγωνίστρια τη Lili Reinhart, το οποίο διερευνά την έννοια του πεπρωμένου.
Τι να δεις: Rafiki, Look Both Ways
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
