«Το Ξέφωτο είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα που εκτυλίσσεται στα τέλη του 19ου αιώνα, στο τουρκοκρατούμενο ακόμα Μέτσοβο της Ηπείρου. Η ζωή είναι δύσκολη στο ορεινό χωριό, τα πάθη οξυμένα και οι παραδόσεις πεισματικά αναλλοίωτες μες στους αιώνες. Στη δίνη των πολιτικών και κοινωνικών αντιθέσεων, δυο νέοι αγωνίζονται να βρουν τον δρόμο τους – σε ξεχωριστούς κόσμους ο καθένας: Είναι η Ιφιγένεια , κόρη του τοπικού άρχοντα Κολάκη, ανιψιά του εθνικού ευεργέτη Γεωργίου Αβέρωφ, και ο Τέγος, γιος αγωγιάτη, γεννημένος με ορίζοντες ήδη κλειστούς από τη φτώχεια και την κοινωνική προκατάληψη. Μέσα από μια πορεία μακρόχρονη όσο και οδυνηρή, οι κεντρικοί ήρωες αναζητούν το δικό τους Ξέφωτο στη ζωή, εκείνο που θα τους οδηγήσει πέρα απ’ τα διλήμματα και τις συγκρούσεις, πέρα από τον φόβο, τα μίση, πέρα κι απ’ τα βουνά της πατρίδας».

Πρόκειται για ένα ηθογραφικό μυθιστόρημα, εμπνευσμένο ως ένα βαθμό από την ιστορία της οικογένειας της συγγραφέως. Η κ. Αβέρωφ δεν περιγράφει απλά μια ιστορία νεανικής αγάπης, αλλά συνθέτει την εικόνα ενός από τα πιο γραφικά και τουριστικά χωριά της Ελλάδος, του Μετσόβου. Το Μέτσοβο για την συγγραφέα έχει μυρωδιές από τα παιδικά της χρόνια, το αγαπάει, το γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα και το υπηρετεί μέχρι σήμερα ως πρόεδρος του ιδρύματος Ευ. Αβέρωφ- Τοσίτσα. Περιγράφει αριστοτεχνικά τον χώρο, τον χρόνο, τους ανθρώπους, τις συνήθειες, τις καταστάσεις, ταξιδεύοντας μας και εμάς μέσα από τις σελίδες του βιβλίου της, στο Μέτσοβο εκείνο του 19^ου αιώνα. Ωστόσο, στο βιβλίο της, η αγάπη των πρωταγωνιστών δεν θα έχει το αίσιο τέλος που επιθυμούν και επιθυμούμε.

«Η Τατιάνα Αβέρωφ γεννήθηκε το 1954 στην Αθήνα. Σπούδασε ψυχολογία στην Αθήνα και στο Λονδίνο και εργάστηκε ως σχολική ψυχολόγος. Από το 1995 διευθύνει την Πινακοθήκη Ε. Αβέρωφ στο Μέτσοβο. Είναι παντρεμένη με τον Σωτήρη Ιωάννου και έχουν ένα γιο, τον Αλέξανδρο».