Έφτασα στο Παρίσι με την air France κι επειδή φοβόμουν εμφανώς, ένας άλλος επιβάτης το παρατήρησε και ήρθε και έκατσε δίπλα μου γελώντας. “Φοβάσαι;” με ρώτησε. “Ε, λίγο ναι”, του απάντησα. Αμέσως ζήτησε από την αεροσυνοδό, να μας φέρει δύο μπουκάλια κόκκινο κρασί. Σερβίροντας μου το κρασί, μου συστήθηκε και μου αποκάλυψε το επάγγελμά του. Ήταν γευσιγνώστης κρασιών από την Σαντορίνη και θα περνούσε τρεις ημέρες στο Παρίσι, ουσιαστικά δοκιμάζοντας κρασιά. Μου είπε ότι τα κρασιά της air France ήταν γαλλικά και δεν τα σερβίρουν αλλού. Δεν μπορούσα να χάσω την ευκαιρία να τα δοκιμάσω.
Στο αεροδρόμιο του Παρισιού κάπου ξέχασα και έχασα το μπουφάν μου με 50 ευρώ στην τσέπη, αλλά ήμουν τόσο εκστασιασμένη για το ότι βρισκόμουν στο Παρίσι που λίγο στεναχωρήθηκα και μετά το ξέχασα.
Αμέσως έτρεξα στο φούρνο και πήρα εκλέρ με κρέμα και βατόμουρα. Όλοι οι Γάλλοι είχαν τις μπαγκέτες κάτω απ’ το μπράτσο τους και περπατούσαν με την εφημερίδα από την μία και το ψωμί από την άλλη. Δεν είναι αστείο ούτε στερεότυπο, το είδα με τα ίδια μου το μάτια. Το κέντρο του Παρισιού σφύζει από ζωή, είναι γεμάτο ανθρώπους όλων των εθνικοτήτων, των στυλ, των ηλικιών, πάνε και έρχονται με φρενήρεις ρυθμούς.
Το Παρίσι είναι μποέμ, είναι κουλτουρέ, ρομαντικό, intellectual
Έχει άπειρη τέχνη, μουσική, ζωγραφική, κινηματογράφο, μόδα, αρώματα, γαστρονομία, ζαχαροπλαστική, οινοποιία, χορό, θέατρο, λογοτεχνία και όπερα. Άλλωστε ο Νίτσε είχε πει ότι “Ένας καλλιτέχνης δεν έχει άλλη πατρίδα στην Ευρώπη εκτός από το Παρίσι”.
Η Μονμάρτρη είναι από τις γραφικότερες συνοικίες του Παρισιού με λιθόστρωτα δρομάκια, ιστορικά καφέ και γεμάτη ζωγράφους. Τον 19ο και 20ο αιώνα υπήρξε χώρος συνάντησης πολλών καλλιτεχνών και μποέμ της εποχής όπως οι Τουλούζ Λοτρέκ, Βαν Γκογκ. Πικάσο, Ντεγκά, Ματίς και Μοντιλιάνι. Το όνομά της, το οφείλει σε έναν μάρτυρα που αποκεφαλίστηκε στην κορφή του λόφου το 250 μ.Χ. Ο λόφος άρχισε να κατοικείται περί τον 19ο αιώνα, που και έγινε δημοφιλής περιοχή για κατανάλωση αλκοόλ αλλά και κακόφημων μπαρ. Όπου οι Παριζιάνοι επισκέπτονταν για να δοκιμάσουν οτιδήποτε παράνομο και απαγορευμένο.
Το Moulin Rouge και το Le Chat Noir αποτελούσαν σήμα κατατεθέν της Μονμάρτρης
Εκεί υπάρχει και το μουσείο της Belle Epoque με αφίσες από τα καμπαρέ, κορσέδες, πούπουλα και χειρόγραφα. Στους πρόποδες του λόφου, βρίσκεται η συνοικία Πιγκάλ που είναι γνωστή για την έντονη νυχτερινή ζωή της. Ενώ στην κορυφή του λόφου βρίσκεται η Ιερή καρδία του Παρισιού, η μοναδική εκκλησία Sacre Coeur .
Το Λούβρο είναι μοναδικό, η αψίδα του θριάμβου επίσης, φυσικά και θα επισκεφθείς την Παναγία των Παρισίων, θα περπατήσεις στα Ηλύσια πεδία, θα βγάλεις φωτογραφία στον πύργο του Άιφελ και πάνω και κάτω. Δεν θα χάσεις τουλάχιστον το Musee d΄Orsay και το κέντρο Georges Pompidou που στεγάζει σπουδαία έργα σύγχρονης τέχνης. Θα ψωνίσεις στη galleries Lafayette θα περπατήσεις στην γέφυρα του Αλεξάνδρου. Θα πιείς κόκκινο κρασί το βράδυ ξαπλωμένος στον Σηκουάνα και θα επισκεφθείς τους κήπους του Λουξεμβούργου και τις κατακόμβες του Παρισιού. Στο κοιμητήριο Pere Lachaise βρίσκονται σπουδαία ονόματα όπως η Edith Piaf, ο Jim Morrison ο Oscar Wilde και η Μαρία Κάλλας. Οι κήποι Tuileries η όπερα και τα παλάτια είναι ένα μικρό δείγμα από όλα τα αξιοθέατα που απλόχερα σου παρέχει η πόλη του φωτός.
Εγώ επισκέφθηκα και το μουσείο αρωμάτων το οποίο βρίσκεται κοντά στην όπερα. Εκεί μαγεύεσαι βλέποντας όλη την διαδικασία παρασκευής αρωμάτων την παραγωγή αιθέριων ελαίων και λίπους με διάφορα αρώματα και νιώθεις ότι όλες οι σκηνές της ταινίας “Το Άρωμα” να ξεδιπλώνονται μπροστά σου.
Τρέχοντας πίσω στο τρένο αγόρασα ένα πουά φόρεμα από ένα μαγαζί στην διαδρομή προς τις αποβάθρες. Μου άρεσαν και κάτι παπούτσια αλλά δεν είχε το νούμερο μου. Στους σταθμούς των τρένων έχει ωραία μαγαζιά με πράγματα Made in Paris. Από τις υπαίθριες αγορές μπορείς να πάρεις έργα τέχνης, cd, παλιά βιβλία και αφίσες.
Εγώ κάθε μέρα αγόραζα πολύχρωμα macaroon και croissant και τρελάθηκα με το φοντύ τυριών που σου το φέρνουν με το κατσαρολάκι πάνω στην φωτιά για να παραμένουν τα τυριά κρεμώδη κι εσύ βουτάς μέσα την φρέσκια μπαγκέτα. Το ίδιο γίνεται και με το φοντύ σοκολάτας και τα φρούτα.
Οι Βερσαλίες είναι ένα όνειρο
Το παλάτι εντυπωσιακό, οι κήποι, τα κανάλια και τα φυτά βρίσκονται σε πλήρη συμμετρία, η αισθητική απογειώνεται σε μια έκρηξη χρωμάτων όπου οι αισθήσεις αποθεώνονται. Στις Βερσαλίες όλα μοιάζουν να παίζουν σε ένα παιχνίδι έμπνευσης και αισθητικής. Μια λίμνη μέσα στους κήπους του παλατιού, δίνει την ευκαιρία για ρομαντικές βαρκάδες δίπλα σε κύκνους και αρωματικά δέντρα.
Ο κόκκινος μύλος, το θρυλικό καμπαρέ του Παρισιού Moulin Rouge έχει εμπνεύσει από τον Τουλούζ Λοτρέκ και τους ζωγράφος της Belle Epoque μέχρι την μποέμικη νυχτερινή ζωή του Παρισιού. Ήταν πάντα σημείο αναφοράς της παρακμής του έρωτα και της έμπνευσης. Η επίσκεψη σε ένα καμπαρέ είναι μια μοναδική εμπειρία ζωής καθώς συνδυάζουν θέαμα υψηλής αισθητικής με άφθονα πούπουλα, φτερά και πέρλες παρασύροντας το κοινό στην αίγλη μιας άλλης εποχής.
Αν είσαι αρκετά τυχερός ώστε να έχεις ζήσει στο Παρίσι όταν ήσουν νέος, τότε όπου και να πας την υπόλοιπη ζωή σου, μένει πάντα μαζί σου, γιατί το Παρίσι είναι μια κινητή γιορτή.
Χέμινγουεϊ
