Αγόρι βγαίνει με κορίτσι, κορίτσι περνάει τέλεια, πιστεύει πως ήταν από τα καλύτερα ραντεβού της ζωής της, αγόρι δεν ξαναστέλνει. Τι πήγε λάθος; Μπορεί μια κοπέλα να μην βλέπει τα σημάδια ενός πρώτου ραντεβού; Δηλαδή, είναι εντάξει να μην μπορείς να καταλάβεις ανάμεσα στο «σε γουστάρω πολύ» και στο «απλά σε γουστάρω» (που μεταξύ μας, δεν είναι και τόσο δύσκολο να τα καταλάβεις αυτά) μα πως γίνεται να νομίζεις ότι ο άλλος σε θέλει ενώ στην παργαμτικότητα κανείς δεν ξέρει γιατί βγήκατε αυτό το ραντεβού;
Η αλήθεια είναι πως μπορείς να καταλάβεις κάλλιστα αν το ραντεβού σου πήγε καλά (ακα. σε γουστάρει, θέλει να ξαναβγείτε, να γνωρίσει τη μαμά σου, να κάνει τα παιδιά σου) αλλά σε ένα παράλληλο σύμπαν, όπου οι κεραυνοβόλοι έρωτες θα είναι αμφίδρομοι. Σε αυτό το σύμπαν, ίσως να χρειαστείς ένα χεράκι βοηθείας, το δικό μου.
Παρακάτω θα βρεις τον πιο εύκολο τρόπο να μην χαραμίζεις τον χρόνο σου σε έρωτες (τι λέει αυτή τωρα που ερωτεύτηκε κιόλας) και σε ανθρώπους που δεν μπορούν να σου δώσουν αυτό που θέλεις. Γιατί αντικειμενικά, δεν πειράζει και να μην σε γουστάρει ο άλλος, αρκεί να το καταλάβεις έγκαιρα. Στο πρώτο ραντεβού ας πούμε. Βασικά και τώρα καλά είναι.
Θα δεις ότι δεν τον πειράζει καθόλου να τσαλακωθεί.
Και θα φάει το σουβλάκι του με τζατζίκι (εδώ ας πούμε εγώ θα ήμουν σίγουρη ότι ο τύπος δε με γουστάρει) εκτός και αν σου πει να βάλεις και εσύ στο δικό σου, πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτό. Ο γλυκούλης, μετά θα μετανιώνεις εσύ στα επόμενα 28570 ραντεβού σας. Άσε που δεν θα τον έχει πειράξει καθόλου να βάλει μια φόρμα, αφού για σουβλάκια θα πάτε. Γενικά, μπορεί το παιδί (είναι παιδί ή έχει πατήσει τα 32;) να μη το χει. Να είναι από εκείνους που φοράνε μπανάνα, πηγαίνουν στις συναυλίες του Θανάση και η μπύρα (από το κουτάκι) είναι το αγαπημένο τους ποτό. Γι’ αυτό και η αυτή η συμπεριφορά μπορεί εύκολα να παρεξηγηθεί στο πρώτο ραντεβού.
Level παρεξηγησιμότητας: Υψηλό
Δεν μιλούν για τον εαυτό τους.
Κοίταξε να δεις αγαπημένη, το ευαγγέλιο του πρώτου ραντεβού λέει να αφήνεις το κορίτσι να μιλάει περισσότερο, αλλά το κακό μπορεί να παραγίνει. Κανείς δε νοιάζεται για το πως έλεγαν το κουνέλι σου όταν ήσουν δέκα. Όταν λοιπόν, αρχίζεις και καταλαβαίνεις ότι το να μην μιλάει ο άλλος γίνεται σκόπιμα και επειδή δεν τον νοιάζει να μάθεις πράγματα για αυτόν, καλύτερα να φεύγεις. Εγώ θα σου πω πως η συζήτηση στα πρώτα ραντεβού πρέπει να κυλάει; Ούτε εσύ, ούτε αυτός. Μαζί.
Level παρεξηγησιμότητας: Μέτριο
Δεν υπάρχει χημεία.
Εννοώντας πως δεν πιάνει ο ένας τα αστεία του άλλου, δεν γέλασε ποτέ κανείς (το μειδίαμα δεν είναι γέλιο, ευγένεια είναι) και ποτέ κανένα υπονοούμενο δεν ειπώθηκε. Που είναι το πάθος ρε παιδιά; Που είναι η έλξη; Οι ατάκες ενός πέφτουλα που στην πραγματικότητα εννοεί αλλά είναι πολύ κύριος για να τις πει και γελάει; Δεν ξέρω, βρες τα.
Level παρεξηγησιμότητας: Χαμηλό
Δεν κάνει σχέδια για το μέλλον.
Επειδή εδώ θα παρεξηγηθούμε εγώ και εσύ και όχι εσύ και αυτός, πρέπει να τονίσω πως τα σχέδια δεν είναι να μείνετε μαζί και να παντρευτείτε σε ένα εκκλησάκι στα Κουφονήσια (άραγε εκεί να έχει εκκλησάκι; Ποτέ δεν είδα) αλλά να κανονίζετε πράγματα για τα επόμενα. Τύπου, «θα πάμε να φάμε σε ένα τέλειο πολίτικο μαγαζί», «δεν προλάβαμε να πάμε και σε αυτό το μπαρ σήμερα μα θέλω να πάμε να το δεις» ή καλύτερα, «την επόμενη φορά θα κάνουμε αυτό», πόσο μάλλον «θέλεις να ανέβεις πάνω;». Αυτά.
Level παρεξηγησιμότητας: Έπιασε πάτο
Η καληνύχτα σας είναι μια ψόφια αγκαλιά.
Για φιλί ούτε συζήτηση. Ένα αμήχανο «τα λέμε» και μέχρι εκεί. Πως γίνεται κορίτσι μου να μπερδευτείς εδώ; Εκτός αν ο άλλος ντρέπεται γάματα (συγνώμη, το έκανα μία λέξη) και δεν τόλμησε να σε φιλήσει. Ενταξεί, το παίρνω πίσω. Συμβαίνει.
Level παρεξηγησιμότητας: Λίγο πιο πάνω από μέτριο
Δεν σου στέλνει αργότερα.
Να δει αν έφτασες, να πει πόσο ωραία πέρασε, να πει ότι θέλει να σε ξαναδεί, να πει ότι δεν άναβε το φως του σπιτιού του μετά. Να πει κάααατι. Παρά μόνο πέφτει και κοιμάται, σε αφήνει να πάρεις τις φίλες σου να πεις τα δικά σας (βασικά δεν τον νοιάζει καν) και εσύ κοιμάσαι όρθια. Ωραία που περνάμε. Την επόμενη μέρα, όχι μόνο δεν σου λέει να ξαναβγείτε, αλλά δεν σου στέλνει καν, και αν σου στείλει θα αρχίσει τα άκυρα. Ή αυτός δεν ξέρει πως είναι να γουστάρεις κάποια, ή εσύ δεν ξέρεις πότε να φεύγεις. Όσο και αν σου αρέσει.
Level παρεξηγησιμότητας: Χαμηλό
Το αστείο με όλα τα παραπάνω βέβαια, είναι πως μπορεί να συμβούν όλα αντίθετα και πάλι να μην σε γουστάρει. Στην πορεία. Τότε η επιστήμη (εγώ δηλαδή) σηκώνει τα χέρια ψηλά και I rest my case.
Άν πάλι αυτό συμβαίνει συχνά, μήπως να το κοιτάξουμε την άλλη Δευτέρα πάλι μαζί; Ή να πάρεις έναν ψυχαναλυτή που να έχει το δίπλωμα.