Ήρθε στο μυαλό μου ένα ντοκιμαντέρ που είδα πριν από καιρό και αφορούσε το design. Δυστυχώς, δεν θυμάμαι ούτε τον τίτλο του, ούτε σε πιο κανάλι το είδα για να μεταλαμπαδεύσω αυτή μου τη γνώση. Θυμάμαι, όμως, πολύ καλά –και αυτό θα σας μεταφέρω- το ουσιαστικότερο (κατά την άποψή μου) πράγμα που ειπώθηκε κατά τη διάρκειά του…

Σε ελεύθερη μετάφραση και με όσα η μνήμη μου μου επιτρέπει σας παραθέτω τα λόγια του ομιλητή designer: «Επιτέλους, ήρθε η στιγμή που μπήκα και εγώ στο δικό μου σπίτι. Διάλεξα τα χρώματα των τοίχων, τα έπιπλα, τις κουρτίνες, τα φωτιστικά! Επιμελήθηκα ο ίδιος εξολοκλήρου τη διακόσμηση και έφτιαξα ένα σπίτι όπως πάντα το ονειρευόμουν! Ναι, όπως αυτά που χαζεύουμε κάθε φορά στα περιοδικά! Και, όμως, ενώ μου εξαρχής άρεσε, υπήρχε για καιρό μια «απόσταση» μεταξύ μας. Πολύ αργότερα συνειδητοποίησα ότι άρχισα να το νιώθω δικό μου όταν εκείνο άρχισε να γεμίζει με άχρηστα, αταίριαστα μικρά και μεγάλα αντικείμενα που μάζευα από ταξίδια, που μου έφερναν οι φίλοι μου ως δώρα, που ξετρύπωνε η μητέρα μου από το παλιό μου δωμάτιο.» Γιατί αυτό που μας δένει με τους χώρους γύρω μας είναι όσα μας θυμίζουν, όσα μας γεμίζουν, όσα μας συγκινούν. Όλα εκείνα που κάποια πτυχή ή μνήμη μας αγγίζουν.

Γι αυτόν ακριβώς και για πολλούς λόγους ακόμα, αν κάποιος μου ζήταγε τη συμβουλή μου για το σπίτι του θα του έλεγα: «γέμισε το με πράγματα που αγαπάς». Φρόντισε τα υφάσματα να σου θυμίζουν χρόνια που έζησες, οι κούπες σου να είναι όλες διαφορετικές και το τραπεζάκι του σαλονιού σου άσε το πιτσιρίκι σου να το γεμίσει γρατζουνιές. Η σκάλα σου να είναι ξύλινη, ζεστή και να γερνάει μαζί σου και το πατάκι της εισόδου σου να σου χαμογελά όταν μπαίνεις. Ακόμα, φρόντισε να ζεις μέσα στο σπίτι σου στην εποχή που θέλεις και στους ρυθμούς που εσύ ορίζεις. Και αν γκρινιάζει η κόρη σου γιατί θέλει το σπίτι σας να είναι πιο trendy, ας την να λέει και διάλεξε εκείνα τα λευκά πομολάκια με τα λουλούδια που σου άρεσαν γιατί σου θυμίζουν το χωριό. Αργότερα θα τα εκτιμήσει και εκείνη (κυρίως θα εκτιμήσει το γιατί…). Και αν έχεις κήπο βάλε μια ελιά. Ελιά να σου μυρίζει ήλιο και Ελλάδα…