Εκεί που τρως ήρεμα και καλά το τέλειο υγιεινό γεύμα σου, ένα μικρό διαβολάκι κάνει την εμφάνισή του και αρχίζει να σε παρακινεί να φας γλυκό. Το πιο συνηθισμένο είναι να αποτελεί μια παγιωμένη συνήθεια το να κλείνεις το γεύμα σου με γλυκό, αλλά υπάρχουν και έρευνες που δίνουν μια διαφορετική εξήγηση.

Σύμφωνα με αυτές, ο εγκέφαλος φαίνεται να δίνει το σήμα του κορεσμού για συγκεκριμένες γεύσεις και υφές, οπότε ουσιαστικά μένουμε ικανοποιημένοι και δε θέλουμε να φάμε άλλο από το γεύμα μας… αλλά όχι από κάτι άλλο με εντελώς διαφορετική υφή και γεύση. Από αυτό καταλαβαίνουμε και το γιατί δεν μπορούμε να περιοριστούμε όταν βρισκόμαστε σε μπουφέ!

• αρχικά στοχεύουμε να έχουμε διαφορετικές γεύσεις και υφές στο ίδιο γεύμα ώστε να ξεγελάσουμε τον οργανισμό μας. Αυτό στην πράξη μεταφράζεται στο το να βάλουμε για παράδειγμα μέσα στη σαλάτα εκτός από πρασινάδα και λίγα ντοματίνια, μανιτάρια και ξηρούς καρπούς (περισσότερο ή λιγότερο μαλακά τρόφιμα).
• υπολογίζουμε στη συνέχεια το αν θα φάμε γλυκό, για να αλλάξουμε τη σύσταση του κυρίως γεύματός μας. Δεν είπαμε να φάμε λιγότερο για να χορτάσουμε με γλυκό, αλλά να μη φάμε πχ καρμπονάρα με γαλακτομπούρεκο κάνοντας πάρτυ υδατανθράκων και λίπους. Το ιδανικό σενάριο για την κατανάλωση γλυκού είναι μια άπαχη πρωτεΐνη με σαλάτα πχ. ψάρι ή κοτόπουλο
• αν είμαστε επιρρεπείς στα γλυκά και έχουμε αποδείξει στο παρελθόν ότι δεν μπορούμε να αντισταθούμε καλό είναι να έχουμε ένα ξεκάθαρο στρατηγικό πλάνο. Για παράδειγμα σε ένα συγκεκριμένο εστιατόριο ή καφέ που έχει το αγαπημένο μας γλυκό, δεν υπάρχει λόγος να βάλουμε τον εαυτό μας σε διαδικασία δύσκολων αποφάσεων την κρίσιμη ώρα. Το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να έχουμε οργανώσει όλη μας τη μέρα ώστε να απολαύσουμε χωρίς τύψεις το αγαπημένο μας επιδόρπιο

Κάθε φορά ωστόσο, αναρωτιόμαστε αν πραγματικά χρειαζόμαστε το γλυκό που θέλουμε να φάμε, για να μη γεμίζουμε με άχρηστες θερμίδες!