Δεν θυμάμαι καλά, αλλά πήγαμε στο Βερολίνο, σίγουρα, πριν ή μετά τα Χριστούγεννα. Νομίζω ότι φτάσαμε με λεωφορείο από την Πολωνία, είμαι σχεδόν σίγουρη ότι δεν ήταν με αεροπλάνο, αλλά αφήνω κι ένα περιθώριο λάθους. Το διαμέρισμά μας στο Βερολίνο, ήταν στην άλλη πλευρά της πόλης, την ανατολική. ‘Ήταν λίγο τρομακτικό, γιατί είχε μια εσωτερική αυλή και το κτήριο, ήταν μισογκρεμισμένο. Το βράδυ αυτή η εσωτερική αυλή είχε πολλές σκιές και ήχους και αντανακλούσε όλα αυτά με την βοήθεια του φεγγαριού, στην μαρμάρινη σκάλα που οδηγούσε στο δωμάτιο. Σε εκείνη την σκάλα ένα βράδυ κάποιος ένοικος είχε αφήσει το καροτσάκι του μωρού του, και δεν μου άρεσε καθόλου όταν το είδα λουσμένο στο φως του φεγγαριού. Το άλλο που ήθελα να πω, είναι ότι το δωμάτιο ήταν πολύ μοντέρνο, cool, βερολινέζικο τέλος πάντων. Αλλά στους τοίχους είχε περίεργες, θολές, κουνημένες, φωτογραφίες αντρών. Και ο ένας απέναντι απ΄το κρεβάτι με κοίταζε μες στα μάτια και επίσης δεν μου άρεσε και με άγχωνε.
Την κρύα εκείνη μέρα, λοιπόν, επισκεφθήκαμε την παραδοσιακή χριστουγεννιάτικη αγορά στην Alexander Ρlatz.
Είχε αρκετή παγωνιά, γι’ αυτό πήραμε κατευθείαν ένα ποτήρι ζεστό κρασί με μπαχαρικά, Gluhwein όπως το ονομάζουν. Η χριστουγεννιάτικη αγορά είχε ζεστές βάφλες, καραμελωμένα φρούτα. Φράουλες με σοκολάτα, ζαχαρωτά, λουκάνικα, και άλλες λιχουδιές. Καθώς πηγαίναμε προς το παγοδρόμιο, άρχισε να βρέχει και ο αέρας μύριζε σταγόνες βροχής, ανακατεμένες με κανέλα, κρασί και gingerbread cookies. Τώρα άρχισε να νυχτώνει και τα χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια δημιουργούσαν μαζί με την φουφού του καστανά, εικόνα βγαλμένη από χριστουγεννιάτικο παραμύθι. Ο κόσμος χαρούμενος αψηφούσε την βροχή, μαζευόταν σε παρέες και αγοράζε ψημένα μήλα και γλειφιτζούρια. Δίπλα στην πλατεία, υπάρχει ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο και γυναίκες μπαινόβγαιναν συνεχώς, φορτωμένες με σακούλες γεμάτες δώρα.
Στη γειτονιά Friedrichshain θα βρεις θορυβώδη μπαράκια, αξιοθαύμαστα έργα τέχνης πάνω σε κτήρια, καθώς και την East Side Gallery. Η οποία αποτελεί τη μεγαλύτερη γκαλερί σε ανοιχτό χώρο και περιλαμβάνει 105 τοιχογραφίες. Όπου καλλιτέχνες από 21 χώρες εξυμνούν την ελευθερία και κρίνουν τα πολιτικά γεγονότα.
https://www.instagram.com/p/Brmu-gbF_zw/Το Βερολίνο δεν κοιμάται ποτέ. Έχει ατελείωτες επιλογές για διασκέδαση, parties, nightlife, θέατρα, τέχνη, καμπαρέ, μπυραρίες και κλαμπ. Το Βερολίνο είναι underground, απελευθερωμένο και γεμάτο σύγχρονη τέχνη και αρχιτεκτονική.
https://www.instagram.com/p/BrmtkXyHU-p/Το επόμενο πρωί ανακαλύψαμε τα πιο αναγνωρίσιμα αξιοθέατα της πόλης. Το νησί των Μουσείων, την πύλη του Βρανδεμβούργου και τα απομεινάρια του Τείχους που χώριζε την πόλη στα δύο έως το 1989.
Η ατμόσφαιρα της πόλης είναι λίγο βαριά σε μερικά σημεία και φέρει έντονα τα τραύματα του πολέμου. Επισκεφθήκαμε το μνημείο του Ολοκαυτώματος, το εβραϊκό μουσείο. Την Potsdamer Platz, το μουσείο της Περγάμου, αλλά και το Ινστιτούτο Σύγχρονης Τέχνης. Κάναμε μια μεγάλη βόλτα δίπλα στα γυμνά δέντρα του πάρκου και καθίσαμε για καφέ στο Hackesche Hofe, ένα σύμπλεγμα οχτώ εσωτερικών αυλών, το οποίο είναι γεμάτο εστιατόρια, καφετέριες και ατελιέ καλλιτεχνών.
https://www.instagram.com/p/Brmwg8uF5fo/Λαμπερό και underground, το Βερολίνο είναι η επιτομή της σύγχρονης αρχιτεκτονικής, της μόδας και της τέχνης γεμάτο απρόβλεπτες εναλλαγές σκηνικών, που γοητεύουν. Ένα μείγμα νέων ιδεών και πειραματισμού σε ένα καζάνι που βράζει συνεχώς.
“Το Βερολίνο συνδυάζει την κουλτούρα της Νέας Υόρκης, το σύστημα κυκλοφορίας του Τόκυο, τη φύση του Σιάτλ και την ιστορία… χμμμ… του Βερολίνου”. Καλώς ήρθατε στην πτήση για Άμστερνταμ, παρακαλώ προσδεθείτε.
