Η Τόνια Μητρούδη είναι η δημιουργός του brand Nidodileda (κατά το Δάντη «Η φωλιά της Λήδας»). Πρόκειται για την ιστορία των διόσκουρων, του Κάστορα και του Πολυδεύκη, των παράνομων γιων του Δία και της ερωμένης του Λήδας. Όταν ένας από τους δύο τραυματίστηκε θανάσιμα σε μία μάχη, ο άλλος μην αντέχοντας το χαμό του αδελφού του, ζήτησε από το Δία να πεθάνει και εκείνος. Ως ανταμοιβή για την αγάπη που επέδειξαν, ο Δίας τους έκανε δύο αστέρια στον ουρανό. Η Τόνια, για να φτάσει στη δημιουργία του brand της, πέρασε από πολλά στάδια. Σπούδασε διαφήμιση, ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία, ύστερα ήρθε στη ζωή της το σχέδιο μόδας στο Instituto Marangoni της Ιταλίας αλλά και ο κινηματογράφος, η τηλεόραση, το image making, η χρωματολογία και το Fashion Styling στο Istituto European Design στην Ισπανία. Έχει εργαστεί για μεγάλα περιοδικά, όπως το L’Officiel, L’Officiel Homme και Olive, για να καταλήξει στη Nidodileda.
Την Τόνια τη γνώρισα κάποιους μήνες πριν, προτού αρχίσω να γράφω για το Savoir Ville. Όταν απλώς το διάβαζα μανιωδώς απάντησα σε ένα story στο Instagram του site ότι η πιο cool Ελληνίδα είναι αναμφισβήτητα η Τόνια Μητρούδη. Και η μαμά μου. Της μαμάς μου δεν της έκανε τόση εντύπωση, όταν της είπα πως την ανέφερα, η Τόνια όμως καταχάρηκε, όταν είδε την απάντησή μου στο άρθρο που τελικά δημοσιεύθηκε στο site, αμέσως αρχίσαμε να συζητάμε, και τώρα, πέντε μήνες μετά κάθε μέρα νιώθω πως αγαπώ την ψυχή της όλο και περισσότερο.
Γεννήθηκες και μεγάλωσες στη Θεσσαλονίκη. Πώς ήταν τα παιδικά σου χρόνια εκεί; Τι θυμάσαι πιο έντονα από εκείνη την εποχή;
Μεγάλωσα στην εξοχή, στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης, εξ ου και έχω πολύ έντονη την εικόνα της φύσης, αλλά και του ήχου της. Από τα παιδικά μου χρόνια θυμάμαι πολύ έντονα τη ματιά της μητέρας μου, καθώς μεγάλωνα σε ένα περιβάλλον με αρκετές πληροφορίες, σε ό,τι έχει να κάνει με τις αισθήσεις. Διακόσμηση, ζωγραφική, μουσική, πίνακες, ρούχα και αντικείμενα με ιστορία.
Από αρκετά νεαρή ηλικία η προσοχή σου στράφηκε προς τα ταξίδια. Ήταν για εσένα επιλογή ή ανάγκη το να ανοίξεις τα φτερά σου, και να ταξιδέψεις από μικρή, κιόλας, ηλικία;
Η ανάγκη μου συνάντησε την επιλογή, δεν είχα άλλο διέξοδο. Ξεκίνησε με τις σπουδές μου που, αν θέλεις, ήταν και απρόσμενες, καθώς δεν είχα καταλήξει στο τι θέλω να κάνω μέχρι τα 20 μου. Μεγαλώνοντας με βρήκαν οι απαντήσεις στα ερωτηματικά μου, και για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, μετά τα 23 άρχισα να καταγράφω τα χιλιόμετρα που επιθυμούσα, να καταλαβαίνω όμως περισσότερα, και να κατασταλάζω στο τι επιθυμώ τελικά. Για να είμαι και ήρεμη, συνέβη μετά τα 30 μου.
Ποιο είναι το πρώτο ρούχο που θυμάσαι να «πειράζεις»; Ποια ήταν η πρώτη σου μεταποίηση;
Ένα λευκό T-shirt του πατέρα μου. Εγώ κι αυτό με ένα ψαλίδι στο χέρι, αξία ανεκτίμητη.
Αισθάνομαι πως όλα στη ζωή σου έχουν μία υπέροχη ροή. Εσύ, η Νάντια, οι επιρροές σου, τα ταξίδια σου, ο αστερισμός των διδύμων, η γέννηση της Nidodileda. Θα μπορούσε να πει κανείς πως η ζωή σου επιβεβαιώνει το «όλα γίνονται για κάποιο λόγο.» Το νιώθεις αυτό;
Αισθάνομαι ευλογία, κατ’αρχάς ούσα δίδυμη, και για το γεγονός ότι συνεργάζομαι με την αδελφή μου. Νιώθουμε γροθιά και στα δίδυμα, να ξέρεις, η εκάστοτε αδυναμία του ενός δυναμώνει το άλλο, και αντίστροφα. Τη φράση «όλα για κάποιο λόγο γίνονται» τη χρησιμοποιούμε αρκετά συχνά, και πάμε με τη ροή της. Την πιστεύω αρκετά, αν και παράλληλα δε σταματάς ποτέ να προσπαθείς για στόχους και όνειρα. Μου αρέσει πολύ το επάγγελμά μου και η καθημερινότητά μου, για να νιώθω όμως γεμάτη και υγιής δε θα μπορούσα να μην ταξιδεύω. Είναι άμεση ανάγκη για εμένα να γεμίζω με εικόνες και έμπνευση.
Μετά τη χειμερινή collection “Kouros Dios”, που ήταν αρκετά σκοτεινή και μυστήρια, η καλοκαιρινή σου συλλογή “Cameo” είναι γεμάτη φως και χρώματα. Ποιες είναι οι τέσσερις λέξεις που τη χαρακτηρίζουν;
Αισθαντική, δροσερή, ανάλαφρη, κατασταλαγμένη.
Δημιουργείς πολύ δυνατές εικόνες. Παντρεύεις υφές και χρώματα φαινομενικά αντίθετα μεταξύ τους, όλα όμως τελικά βγάζουν νόημα. Πώς το κάνεις αυτό;
Αυτό που περιγράφεις είναι πολύ κοντά στον χαρακτήρα μου, οπότε η αποτύπωσή του δε θα μπορούσε να λείπει από την παλέτα μου. Μου αρέσει εξαιρετικά να συνδέω παράταιρες έννοιες, όπως ακριβώς και υφές. Έτσι δεν είμαστε τελικά οι άνθρωποι; Τουλάχιστον οι ελεύθεροι άνθρωποι που τολμούν. Μου αρέσει πολύ το «απρόβλεπτο», γι’ αυτό και το αφήνω να συμβεί. Με κρατάει σε εγρήγορση.
Σχεδιάζεις ρούχα για γυναίκες. Η ομάδα της Nidodileda είναι μια άκρως γυναικεία υπόθεση. Η αγάπη σου για το γυναικείο φύλο είναι μεγάλη, και, αλήθεια, πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν οι γυναίκες στη ζωή σου;
Αγαπώ τις ειλικρινείς γυναίκες, εκείνες που τολμούν, που θα πουν την αλήθεια – αυτό είναι περισσότερο αντρικό χαρακτηριστικό. Άρα θα σου απαντήσω ότι προτιμώ τις γυναίκες με περισσότερη δόση γιάνγκ παρά γιν. Κατακλύζομαι από γυναίκες που θαυμάζω για διαφορετικούς λόγους. Αλλά δεν είναι και τόσο γυναικεία υπόθεση (το brand). Έχουμε αρκετούς άνδρες στο team, να μας συνεφέρουν.
Τα ρούχα σου είναι “conversation starters”. Το αντιλαμβάνεσαι; Πώς σε κάνει να αισθάνεσαι το γεγονός πως οι δημιουργίες σου είναι δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ των γυναικών;
Μου το αναφέρουν και χαίρομαι ιδιαίτερα. «Απαντώ» τελικά στην αρχική μου επιλογή. Αυτή του υφάσματος, που ψιθυρίζει σε εμένα τι να το κάνω. Άρα έχει απόηχο και ταξίδι.
Έχεις ασχοληθεί και με τον κινηματογράφο. Αν είχες μία χρονομηχανή, ποιας ταινίας τα κοστούμια θα ήθελες να έχεις επιμεληθεί;
Θα σου πω τρεις που έχω δει, μου έκαναν εντύπωση, και σκέφτηκα ακριβώς αυτό που αναφέρεις, πόσο θα ήθελα να κάνω τα κοστούμια. “Η Μοδίστρα”, “All Good Things” και “The Danish Girl”.
Φαίνεσαι ένας άνθρωπος που ακολουθεί τη ροή της ζωής. Πόσο δύσκολο είναι αυτό κάποιες φορές;
Κάνε εικόνα έναν ατέλειωτο δρόμο μπροστά σου, γεμάτο εκπλήξεις και μονοπάτια. Ή θα διαλέξεις να τον περπατήσεις ή θα διαλέξεις να περιμένεις βοήθεια, γιατί φοβάσαι. Θα σου απαντήσω, λοιπόν, ότι τη ζωή μας δύσκολη την κάνει ο φόβος, και όχι οι επιλογές μας αυτούσιες. Με το να διαλέγεις να περπατάς παίρνεις απαντήσεις, είτε που αντέχεις να ακούσεις, είτε που μαθαίνεις να τις ακούς. Αλλά τις παίρνεις. Αν σταθείς και φοβηθείς πάντα θα αναρωτιέσαι τι θα γινόταν αν περπατούσες τελικά εκείνο το δρόμο.
Για παράδειγμα, ξεκίνησες τη Nidodileda στην καρδιά της κρίσης. Υπήρξε κάποια στιγμή που να φοβήθηκες; Σκέφτηκες να κάνεις πίσω;
Για να μπορώ να μαλακώσω το φόβο μου σε όλα τα επίπεδα του «μιλάω». Είναι στο μηχανισμό μας ο φόβος σαν έννοια, είναι όμως και η τόλμη και η ευστροφία και η δραστήρια φύση. Άρα συνεχίζω, ότι όσο προχωράς, μην κοιτώντας τη σκιά σου, και μη μεγαλώνοντας το βουνό μπροστά σου, δεν μπαίνουν εμπόδια στο βλέμμα σου.
Θα μπορούσα να φανταστώ φοιτήτριες στη Γαλλία το Μάη του ’68, να χάνονται σε κινηματογραφικές αίθουσες κάθε βράδυ, και να ξεχύνονται στους δρόμους κάθε πρωί, φωνάζοντας συνθήματα και φορώντας τις δημιουργίες σου. Κρύβεις μέσα σου ένα επαναστατημένο πνεύμα;
Το θέμα είναι ότι δεν το «κρύβω». Το αφήνω απλόχερα να παίρνει δύναμη μέσα από το δίκαιο, μέσα από το χαμόγελο, το γέλιο, τη γοητεία της ειλικρίνειας, και των ερωτεύσιμων συνομιλητών και συνταξιδιωτών. Να «χορεύει».
Η βιομηχανία της μόδας χρησιμοποιεί συχνά μη φιλικές πρακτικές απέναντι στο περιβάλλον. Στον αντίποδα βρίσκονται brands σαν τη Nidodileda, που είναι ethical, και βρίσκουν μεγάλη ανταπόκριση στο κοινό, που είναι ενημερωμένο. Είναι το ethical fashion μια μικρή επανάσταση, μια νέα αρχή στο χώρο της μόδας, ή πρόκειται για κάτι που σταδιακά θα ξεχαστεί;
Δεν έχει καταγραφεί αρχικά στα μυαλά για να ξεχαστεί. Ζούμε σε μια εποχή Fast Fashion και έντονου καταναλωτισμού, που δύσκολα μπορεί ο μέσος νους να βγει από αυτό. Θα πρότεινα να δούμε το documentary του Fast Fashion, των μεγάλων βιομηχανιών δηλαδή, για να έχουμε αρχικά την πληροφορία. Μου είναι δύσκολο να χωρέσω μέσα σε μία παράγραφο ό,τι παρακολούθησα σε αυτό με μεγάλη μου θλίψη. Φυσικά και δεν αποτελώ κομμάτι αυτής της βιομηχανίας, καθώς δεν ντύνω με trend, και αρκετά οικονομικές τιμές το χώρο. Τα αποκαλώ wardrobe treasures ακριβώς γι’ αυτό το λόγο. Για να καταλαβαίνουμε τη μοναδικότητα ενός πράγματος, που θα πληρώσουμε παραπάνω, αλλά μπορούμε κάποια στιγμή να το χαρίσουμε κάπου ως vintage.
Ένα brand “Made In Greece”. Ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείται, από τη σύλληψη της ιδέας μέχρι το launching κάθε νέας συλλογής;
Δεν είναι η ίδια για τον κάθε δημιουργό ή brand. Προσωπικά θα σου απαντήσω ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένο πλάνο χρονικό στην έμπνευση. Καταγράφω πάντα ό,τι μου κάνει εντύπωση, κινεί τη ματιά μου θετικά, και αντικατοπτρίζεται σε εικόνα. Σαν διαδικασία περνάει από αμέτρητους παράγοντες, που δε θα μπορούσα να καταγράψω σε μερικές αράδες. Δημιουργείς κάτι από το μηδέν, και σιγά σιγά το επικοινωνείς και βρίσκει αποδέκτη.Το πώς επιλέγεις να το κάνεις εκτός από ένα σίγουρο πράγμα, που είναι η τοποθέτηση του χρόνου, καθένας με τον μοναδικό του τρόπο .
Η ζωή, σήμερα, τρέχει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, το να ονειρεύεται κανείς, όπως και το να ερωτεύεται είναι μία μορφή επανάστασης; Συνδέεται ο έρωτας με το όνειρο, κι αποτελούν αυτά τα δύο πηγή έμπνευσης για εσένα;
Μα η ίδια η ζωή είναι αυτές οι δύο έννοιες. Δεν πρόκειται για επανάσταση. Ερωτεύομαι τις «αισθήσεις». Ονειρεύομαι το μέλλον. Πώς μπορεί να νιώσει κάποιος ευτυχισμένος αν δεν κάνει με έρωτα ό,τι επιλέγει; Από την εργασία του, μέχρι το τι θα επιλέξει να φάει.
Ποια είναι η πιο προσωπική σου επανάσταση, και τι κάνεις για να διατηρείς κάθε μέρα ζωντανή μέσα σου την ιδέα της ελευθερίας;
Προσωπική επανάσταση: Επιλέγω να λέω την αλήθεια, και να είμαι ψύχραιμη – αν το σκεφτείς μόνο έτσι μπορείς να επαναστατήσεις ουσιαστικά. Για να τη διατηρήσω, σκέφτομαι σφαιρικά, συγχωρώ και δίνω χώρο.
