Στην ζωή σου θα βρεθείς αντιμέτωπη/ος με καταστάσεις που είτε σου αρέσει είτε όχι, θα χρειαστεί να χάσεις φίλους. Υπάρχουν οι φίλοι που θα είναι πάντα δίπλα σου σε κάθε δυσκολία ή ευκολία και υπάρχουν και εκείνοι που θα είναι μαζί σου μόνο στα εύκολα ή μόνο στα δύσκολα. Υπάρχουν επίσης και φιλίες που μοιάζουν πολύ αδύναμες αλλά τελικά είναι οι πιο δυνατές. Όπως και το αντίθετο φυσικά. Το σημαντικότερο όλων βέβαια, είναι πως μερικές φιλίες, όπως και άνθρωποι, είναι τοξικές. Για να στο πω πιο απλά, έχουν ημερομηνία λήξης.

Ας αρχίσουμε με τον αρνητικό σου φίλο. Είναι ο άνθρωπος που ξεχωρίζει διότι ό,τι και να ξεστομίσει θα είναι αρνητικό. Όταν κάποιος θα πει πόσο χαρούμενος είναι, εκείνος θα σου πετάξει ένα “αλλά” και θα τα ρίξει όλα πάνω στον ρεαλισμό. Μπορεί να μην είναι πάντα κακοδιάθετος αλλά πάντα θα πει για όλα και για όλους κάτι αρνητικό. Δηλαδή, ηρέμησε λίγο και κατάλαβε πως δεν είναι όλα μαύρα σε αυτή τη ζωή.

Πρέπει να τον διώξεις γιατί: Η αρνητική του αύρα δεν χαλάει μόνο την διάθεση της παρέας αλλά και τα θέματα συζήτησης. Και στην τελική, αν ο φίλος σου δεν μπορεί να χαρεί έστω και λίγο με τις μικρές καθημερινές χαρές, δεν είναι ανάγκη να τραβήξει και εσένα στην μαύρη αυτή τρύπα. Και μιας και έχω πιάσει τον αρνητισμό και τις μαύρες τρύπες, ήρθε η ώρα του καταθλιπτικού. Είναι ο φίλος που θα έχει πάντα κάτι μούτρα μέχρι το πάτωμα και όλο κάτι θα του φταίει. Η διαφορά του με το παραπάνω είδος φιλίας είναι το ότι ενώ θα θέλει όλοι να καταλάβουν ότι κάτι δεν πάει καλά στην ζωή του, δεν θα σου πει ποτέ τι είναι αυτό. Αυτό μάλλον είναι ανωμαλία μεταξύ μας. Γιατί άλλωστε να θέλεις να δείξεις σε κάποιον ότι δεν είσαι καλά αν δεν αποσκοπεί στο να το συζητήσετε; Πρέπει να τον διώξεις γιατί: Η φάση του μάλλον παραείναι διαφορετική από την δική σου. Και αυτό το λέω για καλό. Άσε που δεν μπορείς να τρέχεις πίσω από το βρακί του και να τον παρακαλάς να σου πει τι έχει. Οι φίλοι είναι εδώ για να συζητούν και να περνούν καλά, όχι να μιζεριάζουν σε ένα μπαρ χωρίς να λένε ο ένας στον άλλον το πρόβλημά τους. Θα συνεχίσω σε κάτι πιο ανάλαφρο γιατί η τόση μιζέρια με πήρε από κάτω (φαντάσου). Ακόμη ένας τύπος φίλου που θα έπρεπε να είχες αποχαιρετήσει από την στιγμή που τελείωσες το λύκειο, είναι ο κουτσομπόλης. Αυτός που θα σε δει στον δρόμο και αντί για “Τι κάνεις;” θα σου πει “Ρε έμαθες για τον Γιώργο και την Μυρτώ…” και πάει λέγοντας. Στο σχολείο, ο κουτσομπόλης θα είναι ενδιαφέρον φίλος και όχι πάντα κακός. Μετά το σχολείο όμως, αυτό κουράζει. Μέχρι και τον ίδιο. Οι ζωές όλων αλλάζουν εκτός από την δική του, που περιστρέφεται γύρω από τις ζωές των άλλων. Πρέπει να τον διώξεις γιατί: όποιος μιλάει για έναν, μιλάει για όλους. Ποιος σου εγγυάται ότι δεν θα βγουν και τα δικά σου άπλυτα στην φόρα, μαζί με του Γιώργου και της Μυρτούς; Για τους φίλους που σε παίρνουν μόνο όταν έχουν πρόβλημα είπαμε; Δεν είπαμε. Είναι αυτοί που σηκώνουν το ακουστικό για να σε πιάσουν μονότερμα στο πόσο χάλια ή ωραία ημέρα είχαν. Εκείνοι που θέλουν να τα βγάλουν από μέσα τους και δεν θα ρωτήσουν ποτέ τι κάνεις και αν είναι όλα καλά με τη δική σου ζωή. Δεν ήξερα ότι οι καλοί φίλοι μόνο ακούν, να πάρω και εγώ ένα από αυτά. Πείτε μου που μόνο. Πρέπει να τον διώξεις γιατί: Μάλλον χρειάζεται έναν ψυχολόγο να πηγαίνει να τα βγάζει από μέσα του. Εσύ δεν μπορείς μια ζωή να βάζεις τις ανάγκες των άλλων πάνω από τις δικές σου. Και τέλος, ο χειρότερος φίλος όλων είναι ο απών. Εκείνος που θα λέει είμαι εδώ για ό,τι χρειαστείς και όταν έρχεται εκείνη η ώρα κάπου έχει ξεχάσει το κινητό του. Εκείνος που θα του πεις “Πάμε μια βόλτα, θέλω να σου μιλήσω” και θα σου πει “Ναι, θα σε πάρω σε λίγο” και δεν θα σε πάρει ποτέ. Γιατί στα λόγια, όλοι μας μπορούμε να είμαστε εκεί, αλλά ποιοι πραγματικά είναι, αυτό είναι άλλο θέμα. Απλώς, δεν υφίσταται να υπάρχει φιλία χωρίς να υπάρχει ο φίλος κάπου εκεί μέσα. Δεν είναι όλες οι μέρες γάμοι και πανηγύρια. Πρέπει να τον διώξεις γιατί: έτσι και αλλιώς εκεί δεν είναι, οπότε πως γίνεται να διώξεις κάποιον που δεν είναι εδώ;