Οι φίλοι μου το τελευταίο διάστημα με ρωτάνε συχνά τι τρέλα με έχει πιάσει με τα τρένα και τα μετρό και γενικότερα με όποιο μεταφορικό μέσα κινείται πάνω σε ράγες.

Πολλοί  το να χρησιμοποιήσουν το μετρό για τις μετακινήσεις τους στην πόλη το βρίσκουν βαρετό, κουραστικό, σπαστικό. Άλλοι θεωρούν πως πλέον το τρένο το χρησιμοποιούν μόνο οι τουρίστες και οι αλλοδαποί- μόνιμοι κάτοικοι Αθηνών- και πως δεν αντέχουν τη μυρωδιά των βαγονιών και το στραπατσάρισμα σε ώρες αιχμής.

Καλά, φυσικά και δεν την παλεύω ούτε εγώ όταν βρίσκω συχνά τον εαυτό μου σφηνωμένο μεταξύ πόρτας και πλάτης κάποιου ευτραφούς κυρίου με καράφλα και ανάσα τύπου «έχω πιει όλο το Βόσπορο σε αλκοόλ». Όμως αν εξαιρέσουμε αυτές τις  δυσάρεστες στιγμές ,τις υπόλοιπες απολαμβάνω τρομερά να ανεβαίνω στο τρένο και θα σου πω αμέσως το γιατί.

 Στο μετρό και το τρένο θα δεις πάντα τα τελευταία trends της πόλης, τα πιο χαρακτηριστικά γκρουπ πρωτευουσιάνων αλλά και τουριστών. Θα ακούσεις για την πολιτική, τι προβληματίζει τον  Έλληνα πολίτη και τι τον εξοργίζει. Θα πάρει το αυτί σου για ένα ταξίδι που ετοιμάζεται να κάνει ένας τύπος δίπλα σου και θα επεξεργαστείς την ιδέα για μαθήματα ζούμπα αφού όπως λέει και η μια φιλενάδα στην άλλη «έχω δει τρελά αποτελέσματα». Θα ενημερωθείς για τα τελευταία νέα είτε από την εφημερίδα είτε από το τάμπλετ του διπλανού και θα σημειώσεις τον τίτλο κάποιου ενδιαφέροντος βιβλίου το οποίο διαβάζει ο απέναντι σου.

Μην το υποβιβάζεις το τρένο, ειδικά αυτό που βρίσκεται κάτω από τη γη. Όταν εσύ περπατάς αμέριμνος ή οδηγείς βιαστικά στο δρόμο από κάτω σου υπάρχει μια ολόκληρη πολιτεία που ζει και κινείται σε διαφορετικούς ρυθμούς από τους δικούς σου.

Υπάρχουν αυτοί που στο άκουσμα του τρένου που πλησιάζει τρέχουν σαν δρομείς 100 μέτρων για να το προλάβουν και άλλοι που προτιμούν να το αφήσουν να φύγει για να περάσουν άλλα 5 λεπτά με τον αγαπημένο τους πριν τον αποχαιρετήσουν. Υπάρχουν αυτοί με τα τεράστια ακουστικά και την eastpack στην πλάτη, οι ποδηλάτες και οι στραβωμένες με τη νεολαία γιαγιάδες. Υπάρχουν οι κύριοι με την καραφλίτσα και την πλαστική σακούλα με τα βιβλιάρια του ΙΚΑ και οι φοιτητές που παλεύουν να αποστηθίσουν μια φράση πριν φτάσουν στη σχολή. Υπάρχουν οι κουστουμάτοι με τον μαύρο χαρτοφύλακα και οι κοπελιές/μοντέλα οι οποίες τραβούν πάνω τους όλα τα βλέμματα.

Και φυσικά πέρα από το ότι θα ενημερωθείς από τους φωτεινούς πίνακες για την ημέρα, τις ονομαστικές γιορτές και τον καιρό,  δεν πρόκειται να μην μάθεις τις εθνικές ή χριστιανικές γιορτές οι οποίες ακολουθούν. Και για να μην αναρωτιέσαι άλλο για τη φωτογραφία που επέλεξα, σου λέω απλά πως αυτό μέσα στην πλαστική σακούλα είναι μια σούβλα. Και τι σημαίνει η σούβλα; Αρνί ή κατσίκι. Και πότε βάζουμε το κακόμοιρο το ζωντανό στη σούβλα; Το Πάσχα! Α να γεια σου! Είδες που σου είπα; Στο τρένο δεν πρόκειται ποτέ να μην ενημερωθείς για τις εξελίξεις και τις γιορτές! One way or another! Καλό Πάσχα!