Εδώ Λονδίνο: ελεύθερο, χρωματιστό, ενωμένο. Εδώ που μιλάμε όλες τις γλώσσες (και τη γλώσσα του σώματος, απαρεγκλίτως).
Το Λονδίνο θέλει ενέργεια. Πρέπει να το θέλεις πολύ το Λονδίνο. Πρέπει να το κυνηγάς κάθε μέρα. Αλλιώς θα σε διώξει γρήγορα (για να μην πεις ότι δεν στο είπα). Επίσης ένα μετρημένο πρόγραμμα το θέλει (εξαρτάται βέβαια κι από τις παρέες και τους ρυθμούς σου), αλλά εδώ έχουμε συχνά και βασανιστικά π-ρ-ό-γ-ρ-α-μ-μ-α. Αλλιώς, ίσως νιώσεις τέτοιο βάρος που δεν θα σηκώνεσαι απ’ τον καναπέ (trust me).
Σπίτι; Ετοιμάσου να ξηλωθείς. Ναι είναι ακριβό το νοίκι ακόμη κι αν δεν είσαι τόσο κεντρικά. Μια ασφαλής τακτική είναι το νοίκι, όπου κι αν είσαι, να είναι στο 30-40% του μισθού σου (μην αραδιάσω κι όλα τα στατιστικά για τα νοίκια). Κι επίσης θ’ αλλάζεις μάλλον συχνά διεύθυνση. Πολλές παρέες μου δεν έχουν νοικιάσει κατά μέσο όρο πάνω από χρόνο. Ο γράφων έχει αλλάξει σπίτια ανά εξάμηνο. Όμως έτσι γνωρίζεις νέο κόσμο, ίσως σαν και σένα, μέχρι να πλακωθείτε για καμιά βλακεία και ν’ αλλάξετε σπιτάκια. Μην μου στενοχωριέσαι όμως: στο τέλος παίρνεις μάστερ στις μετακομίσεις. Έτσι θα σε αφήναμε;
Αφού (δεν) βρήκαμε σπίτι, δεν ξεδίνουμε λίγο; Soho λοιπόν. Και Shoreditch. Και Vauxhall. Το Λονδίνο χορεύει. Το Λονδίνο περνάει καλά. Όσο σκληρό και καθώς πρέπει μπορεί να φαίνεται το πρωί, τόσο πιο αγριεμένο, δοτικό, ενίοτε και γλυκό, γίνεται στα ποτά του. Networking και νουμεράκια-τηλεφωνάκια-φιλάκια που ρέουν, φλερτ που προσφέρεται άφθονο, σ’ ένα από τα μεγαλύτερα mixed race urban party places του πλανήτη τούτου. Discover it! Πάντως αποφεύγουμε να μιλάμε σε πολύ μεθυσμένα παιδάκια το βράδυ, αν δεν θέλουμε λερωμένα ρούχα, εντάξει;
Δουλειές; Απ’ όλα έχει ο μπαξές: τράπεζες, funds, real estate, shipping και και και. Δουλειές με κουστουμάκι, γραβατούλα, γοβίτσες και ταγέρ (σου πάνε μωρό μου, σου πάνε τρελά, κι έχεις να διαλέξεις μεταξύ West End, City και Canary Wharf). Και μόδα ντιζαϊνάτη έχουμε, και τέχνη, independent σε ό,τι θέλεις σε Camden και Shoreditch, και sales & marketing, διαφήμιση και media, sex shops, και το δενξέρωτίκάνω, αλλά ζω τέλος πάντων, ό,τι θέλεις υπάρχει εδώ. Η ανεργία μας στο 8% περίπου.
Όμως τί είναι αυτό που κάνει τελικά το Λονδίνο τόσο Λονδίνο;
Μετά από 3.5 χρόνια δεν ξέρω να σου πω στα σίγουρα. Ίσως ο αέρας του. Τα σύννεφα του που παίζουν συνέχεια στον ουρανό. Τα γυαλιστερά του κτίρια δίπλα στα νεοκλασσικά παλάτια του. Ίσως οι πολλές φυλές του. Τα πάρκα του. Τα κόκκινα λεωφορεία του, τα μαύρα ταξί του, το ηδυπαθές μετρό του. Οι φίλοι τα ξημερώματα που κλείνει ο λαιμός σου. Η αίσθηση ότι το τρέξιμο που ρίχνεις αργά ή γρήγορα δεν θα περάσει απαρατήρητο. Η αίσθηση ότι είσαι εδώ, κι εδώ μπορούν να γίνουν τα πάντα.
Καλώς ήλθες στο Συννεφιασμένο Μήλο!
Κωνσταντίνος Παπαχαράλαμπος
Γεννήθηκα στην Καβάλα το 1988. Σπούδασα τοπογράφος μηχανικός στο ΑΠΘ και Real Estate στο Cass Business School του Λονδίνου όπου και ζω από το 2010. Με συναρπάζει η σχέση και η επικοινωνία των ανθρώπων με το χώρο και την ανάπτυξή του. Στο Λονδίνο εργάζομαι ως σύμβουλος ανάπτυξης ακινήτων. Μου αρέσει να γράφω βιβλία ποίησης και μικρές ιστορίες. Μπορείς να διαβάσεις πρόσφατα κείμενά μου στο maga.gr, στο περιοδικό Εντευκτήριο, την Athens Voice, κά. Το 2011 κυκλοφόρησε στην Ελλάδα το πρώτο μου βιβλίο ποίησης/project ‘K – On’ (εκδόσεις Εντευκτηρίου). Αυτόν τον καιρό ετοιμάζω προς έκδοση το νέο ποιητικό μου project.
