Για όλους τους ανθρώπους που αναζητούν τη σιγουριά για τον εαυτό τους, στα βλέμματα των άλλων, ίσως δεν υπάρχει καταλληλότερος τίτλος θέματος από τον παραπάνω. Χωρίς τίτλο…. Οι περισσότεροι από εμάς, αδυνατούμε να ορίσουμε ένα συγκεκριμένο, σαφές, περιεκτικό και προπαντός διαχρονικό προσωπικό τίτλο γύρω από το χαρακτήρα μας, λόγω ενός πλήθους “αξιοκρατικών” παραγόντων. Η διαμόρφωση μιας ευφυούς και τολμηρής οπτικής αντίληψης στην εποχή μας, παρ’οτι αποτελεί στόχο για πολλούς, στον απολογισμό της αριθμεί αντιστρόφως ανάλογα ποσοστά “επιτυχίας” από ότι συμμετοχής.
Η μόδα, ανεπηρέαστη από το πέπλο του χρόνου, δίνει βήμα στον άνθρωπο της κάθε εποχής, να εκφράσει τη διαφορετικότητα με την οποία αφουγκράζεται το κόσμο γύρω του, αλλά και ταυτόχρονα να ευαισθητοποιήσει τους υπόλοιπους γύρω του. Πριν βιαστούμε να βγάλουμε συμπεράσματα, ας καταθέσουμε την πεποίθηση πως το να επωμίζεται κάποιος την τάση της εκάστοτε “μόδας”, σημαίνει πως έχει αποδεχθεί συγκεκριμένες ή ολόκληρες κατηγορίες ιδεών και ολοκληρωμένα πακέτα πεποιθήσεων, μέσα από τα οποία εκφράζει τη φυσικότητα του, σκέφτεται και αισθάνεται. Μια αλχημική διαδικασία μέσα από την οποία όλα γύρω μας μετατρέπονται σε μια πραγματικότητα περισσότερο συναισθηματική, δημιουργική και ελπιδοφόρα, διατηρώντας ωστόσο αναλλοίωτη τη ρεαλιστικότητα της.
Αν υποθετικά, ο κόσμος γύρω μας χρειαζόταν από όλους εμάς ένα τίτλο, σε μια προσπάθεια αναζήτησης αλλά και ανάδειξης της αυθεντικότητας της εποχής μας, που να περικλείει όλα τα απαραίτητα για τον καθένα στοιχεία, με τη μορφή μιας τάσης μόδας, ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό θα επέλεγε τον τίτλο του συγκεκριμένου κειμένου. Αδιαφόρου σημασίας αν η κρίση του καθενός μας το “βαπτίσει” σωστό/λάθος ή καλό/κακό, καθώς ένας εντυπωσιακός τίτλος δεν είναι ικανός να ισοσταθμίσει ένα “άδειο” νοηματικά και διδακτικά κείμενο. Σημασία είχε, έχει και θα έχει μόνο το περιεχόμενο! Όσο δελεαστικό, ελκυστικό και εντυπωσιακό μπορεί να είναι το περιτύλιγμα ή ο τίτλος μιας ταινίας, ενός τραγουδιού, ενός προϊόντος, μιας ιδέας, ακόμη και ενός ανθρώπου, η ακεραιότητα και η αυθεντικότητα που περικλείεται στο εσωτερικό, κοστολογούν την αληθινή του αξία/σημασία.
Ο καθένας από εμάς πρεσβεύει ένα “οίκο” αξιών, ιδεών και συναισθηματικών “καταθέσεων” αντίστοιχο με τους διάσημους οίκους της παγκόσμιας μόδας. Οι περισσότερες από αυτές, θα μπορούσαν να αποτελέσουν τις νέες τάσεις γύρω από τη “μόδα” της εποχής που διανύουμε, χρησιμοποιώντας ως πασαρέλα τον τρόπο ζωής μας. Οι στιλιστικές παρεμβάσεις, θα μπορούσαν να ορίσουν ως κύριο ύφος τάσης τη διαλλακτικότητα και την κατανόηση ως προς την αντίθετη γνώμη, απαλλαγμένη από κάθε είδους εγωιστικές “άμυνες”. Με μόνιμη κατεύθυνση την εξέλιξη και βασική μέλημα το να γίνουμε όλοι μας κινούμενα αριστουργήματα σκέψης και έκφρασης, δεν θα μπορούσαμε να βρούμε καλύτερα όχημα από την ίδια τη μόδα, που κάθε έξι μήνες καλείται να υπερβεί τη δημιουργικότητα και τις ικανότητες της.
Η μόδα ποτέ δεν περιλάμβανε μόνο ρούχα. Το περίγραμμα της συμπεριλάμβανε οτιδήποτε αποτελούσε προέκταση του ανθρώπινου πνεύματος και της έκφρασης. Όλοι μας καλούμαστε να ανακαλύψουμε αν η ζωή μας μέσα από την καθημερινότητα της, όσο έντονη και πολυάσχολη αν είναι, αποτελεί ένα συνεχή εφησυχασμό σε επανάληψη χωρίς νόημα. Όλοι μας καλούμαστε να αναγνωρίσουμε στον εαυτό μας, μια τάση για διαρκή επαγρύπνηση και αποδοχή ιδεών μιας ανώτερης “μόδας”, που αποκτά προσωπική, εγχώρια ή παγκόσμια σημασία ενάντια στην νοητική αρρώστια της απάθειας και της αδιαφορίας, πρώτα του εαυτού μας και στη συνέχεια του διπλανού μας.