Η εταιρία Α24 έκανε πάλι το θαύμα της. Πολλοί μίλησαν για μια ταινία που θα γεμίσει το κενό που μας άφησε το Euphoria. Ίσως και να είναι ένας επαρκής χαρακτηρισμός για το Waves. Κάποιοι όμως είπαν ότι είναι ένα συναισθηματικό roller coaster. Κι εκεί ίσως να ταυτιστούμε περισσότερο.
Την πλοκή της ταινίας όπως και να προσπαθήσεις να την περιγράψεις θα κάνεις λάθος. Θα ξεχάσεις κάτι, θα δώσεις έμφαση σε κάτι άλλο κι εν τέλει θα είναι ελλιπής. Μπορείς απλά να αρκεστείς στο γεγονός ότι έχει να κάνει με μια οικογένεια Αφροαμερικανών και τις σχέσεις ανάμεσα τους, που καθόλου σταθερές δεν είναι. Από το τρέιλερ και μόνο καταλαβαίνεις ότι ο σκηνοθέτης Trey Edward Shults έχει καταφέρει να μας κάνει να συμπάσχουμε με χαρακτήρες πολύ μακριά από εμάς. Άλλωστε, είναι άλλη μια οικογένεια. Η βασική του σκέψη ήταν να κάνει μια σύγχρονη εκδοχή του Dazed and Confused. Τελικά, βγήκε κάτι πολύ περισσότερο από αυτό.
Την προσοχή σου ίσως την τραβήξει κυρίως η Taylor Russell, που υποδύεται την αδερφή του πρωταγωνιστή. Βασικά, έχει τραβήξει την προσοχή όλων οπότε το θεωρούμε πια αναμενόμενο. Όλοι μιλούν για το κορίτσι που από τα μισά της ταινίας και μετά εξελίσσεται, μεγαλώνει γρήγορα και καταφέρνει το ακατόρθωτο. Να βρει την γαλήνη μέσα της όταν όλα γύρω της επιβάλλουν το αντίθετο. Η ίδια σε συνέντευξη της ανέφερε πως όταν διάβασε για πρώτη φορά το σενάριο και τον ρόλο της σκέφτηκε ότι “το ξέρει αυτό το κορίτσι”. Όπως φάνηκε, όντως το ήξερε. Είναι η πρώτη που βλέπεις στο άνοιγμα της ταινίας αλλά και στο κλείσιμο. Και ξέρεις ότι μέσα σε δύο ώρες δεν είναι πια η ίδια. Ούτε σαν Emily στην ταινία, ούτε ως Taylor στη ζωή.
Ωστόσο, δεν πρέπει να αφήσουμε τον Sterling K. Brown απ’έξω
Βασικά κανέναν δεν πρέπει να αφήσουμε απ’έξω, αλλά θα δεν γίνεται να γράψουμε βιβλίο για το Waves – ακόμα. Ο ηθοποιός που αγαπήσαμε, λοιπόν, μέσα από το This Is Us, χρειάστηκε να ξεπεράσει αρκετούς φόβους για να μπορέσει να υποδυθεί τον συγκεκριμένο τύπο πατέρα στην ταινία. Δεν ήταν εύκολο, ήταν στερεοτυπικό, ήταν σκληρό και όλο αυτό δεν του ενέπνεε σιγουριά. Τα κατάφερε, όμως, και τώρα είναι πιο περήφανος από ποτέ. Κι εμείς μαζί του.
Για το τέλος και για τα τυπικά, ας σταθούμε και λίγο στο γεγονός ότι αυτή σε αυτή την ταινία ένας “λευκός” κινηματογραφιστής λέει τόσο περίτεχνα την ιστορία μιας “μαύρης” οικογένειας. Κι αν αυτό συνεχιστεί και από άλλους, ο Trey Edward Shults τους έδειξε πως γίνεται σωστά.
