Αυτές τις μέρες, βρέθηκα να σκέφτομαι το τηλεφώνημα μιας φίλης λίγο πριν την έξοδο μας για φαγητό. Ήταν ένα ήσυχο Σαββατιάτικο πρωινό, είχα μόλις τελειώσει τις δουλειές του σπιτιού και έπινα τον πρώτο ζεστό καφέ του φθινοπώρου, όταν ξαφνικά χτύπησε το κινητό μου. «Άκου, τελικά άκυρο το σημερινό για φαγητό έξω. Αν θες, πάμε πιο μετά για έναν καφέ. Ζυγίστηκα και έχω βάλει τρία κιλά μέσα στο καλοκαίρι, οπότε είπα να προσέξω λίγο τη διατροφή μου. Και μεταξύ μας, δεν λέει να πάω για σαλάτα έξω, καταλαβαίνεις…»

Εκείνη τη στιγμή, καθώς άκουγα τη φίλη μου να μιλά για τα κιλά που την απασχολούσαν και την ακύρωση του φαγητού, σκεφτόμουν πόσο συχνά αφήνουμε τη ζυγαριά να αποφασίζει για το πρόγραμμα μας και τελικά για τη διάθεση μας. Είναι λες και μετράμε την αξία μας σε κιλά αντί για στιγμές.

H λέξη «διατροφή» ακούγεται σαν συνώνυμο της στέρησης

Απόλυτο, όπως τότε που πίστευες ότι όλες οι σχέσεις έπρεπε να είναι «για πάντα». Αλλά, τι γίνεται με τις γκρίζες ζώνες;

Το απόγευμα που συναντηθήκαμε για καφέ, το ανέφερε πάλι: «Στο λέω από τώρα, θα βγαίνουμε μόνο για καφέ. Κομμένα τα brunch, τα γλυκά, οι έξοδοι για φαγητό και τα delivery στο σπίτι.» Και σκέφτηκα, πόσο καταπιεστικό είναι να πιστεύεις πως μόλις ξεκινήσεις διατροφή, όλα τα αγαπημένα σου φαγητά εξαφανίζονται. Μεταξύ μας ποιος θέλει να πει αντίο στη σοκολάτα;

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί, όταν βάζουμε στόχους που αφορούν τη διατροφή μας, τους αντιμετωπίζουμε σαν αγώνα ταχύτητας. Η ζωή δεν είναι sprint, είναι ένας μαραθώνιος, γεμάτος απρόβλεπτες στροφές και μερικά στραβοπατήματα. Τι θα γινόταν, άραγε, αν αντί να κυνηγάμε τη γρήγορη λύση, δίναμε στον εαυτό μας την πολυτέλεια του χρόνου; Χρειάζεται χρόνος για να υιοθετήσεις ισορροπημένες διατροφικές συνήθειες που θα σε ακολουθούν για μια ζωή. Η διατροφή δεν είναι απλώς μια βόλτα μέχρι να φτάσεις στο επιθυμητό βάρος και μετά την ξεχνάς. Και, μεταξύ μας, σίγουρα δεν σημαίνει να βγάλεις εκτός τις αγαπημένες σου τροφές. Το μυστικό είναι πάντα στην ισορροπία -στην ποσότητα και τη συχνότητα-.

Και κάπου εδώ έρχεται το γνωστό, ψυχοφθόρο παιχνίδι με τη ζυγαριά. Ξέρεις, αυτή η σχέση αγάπης-μίσους που θυμίζει τον τοξικό πρώην σου, ξέρεις ότι πρέπει να τον αφήσεις στο παρελθόν αλλά συνεχίζεις να επιστρέφεις, παρόλο που σε γεμίζει απογοήτευση κάθε φορά. Το να ζυγίζεσαι καθημερινά δεν σου κάνει καλό, ειδικά όταν η ζυγαριά αγνοεί όλες τις μικρές λεπτομέρειες που επηρεάζουν τα νούμερα, όπως ο κύκλος σου, η κατακράτηση υγρών και οι ορμόνες.

Ας είμαστε ειλικρινείς, η ζυγαριά δεν είναι ο καλύτερος φίλος της wellness εκδοχής σου

Όταν όμως την απομυθοποιήσεις, τότε είναι που θα ανακαλύψεις τους πραγματικούς λόγους για να επιλέξεις μια υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή. Ένα μικρό tip: Ζυγίσου μία φορά την εβδομάδα, ιδανικά το πρωί πριν το πρωινό σου, και σίγουρα όχι τις μέρες της περιόδου σου. Και αν δεν έχεις ζυγαριά; Κανένα πρόβλημα! Η μεζούρα μπορεί να γίνει η νέα, πιστή σου σύμμαχος.

Συζήτησα όλες αυτές τις σκέψεις μου με έναν φίλο, που μου ανέφερε τα λεγόμενα «cheat day» ως την πηγή του κουράγιου του. Ας το παραδεχτούμε, οτιδήποτε ξεκινάει με τη λέξη «cheat» δεν μου ακούγεται καλά. Σαν να κάνεις κάτι απαγορευμένο, κάτι κρυφό. Ξαφνικά βρίσκεσαι να νιώθεις ενοχές για ενα burger, λες και έκανες το μεγαλύτερο διατροφικό αμάρτημα. Είναι λίγο σαν να φοράς μαύρες κάλτσες με άσπρα sneakers -ναι μπορεί να είναι για κάποιους στυλιστικό ατόπημα- αλλά αυτό δε σημαίνει ότι καταστρέφει όλο το outfit. Αν τρέφεσαι με θρεπτικά γεύματα και σνακς τις περισσότερες μέρες της εβδομάδας, ένα burger ή ένα γλυκό δε θα «ακυρώσει» όλη την προσπάθεια.

Ένα τεράστιο DON’T που πάντα αφήνω για το τέλος είναι το λεγόμενο «αποχαιρετιστήριο» γεύμα. Ξέρεις, εκείνο το βράδυ που πριν ξεκινήσεις να προσέχεις τι τρως, παραγγέλνεις διπλάσια ποσότητα, σαν να είναι η τελευταία σου ευκαιρία. Το θέμα είναι ότι αυτή η νοοτροπία μπορεί να σου δημιουργήσει την εντύπωση ότι τα φαγητά αυτά είναι πιο ιδιαίτερα από ό,τι πραγματικά είναι. Ως αποτέλεσμα, όταν ξεφύγεις διατροφικά, είναι πιθανό να αναζητήσεις ξανά αυτά τα φαγητά σε μεγάλες ποσότητες.

Και μετά, η περιβόητη Δευτέρα

Πόσες φορές δεν έχουμε πει «από Δευτέρα ξεκινάω»; Όσο περισσότερο το αναβάλλεις, τόσο πιο πιθανό είναι να καταφύγεις σε αυτά τα αποχαιρετιστήρια γεύματα. Είναι σαν τις εκπτώσεις στα ρούχα. Ξέρεις ότι δεν χρειάζεσαι άλλο φόρεμα, αλλά οι προσφορές σε τραβάνε σαν μαγνήτης. Και πριν το καταλάβεις, έχεις γεμίσει την ντουλάπα σου με νέα κομμάτια, ενώ δεν έχεις χώρο να τα βάλεις. Το ίδιο συμβαίνει με το φαγητό. Ξέρεις ότι δεν χρειάζεται άλλη πίτσα, αλλά η σκέψη «από Δευτέρα δεν θα ξαναφάω» σε κάνει να υποκύψεις.

Και ίσως, τελικά, οι πραγματικές αλλαγές δεν χρειάζεται να περιμένουν τη Δευτέρα. Μπορούν να συμβούν ακόμα και σε ένα χαλαρό απόγευμα Τρίτης, πριν κάνεις τις αγορές σου στο σούπερ μάρκετ.