Οι ρυθμοί στη ζωή και στην καθημερινότητα πλέον είναι κάθε άλλο παρά αργοί. Όλα συνεχώς μεταβάλλονται, εξελίσσονται, κινούνται. Χωρίζεις, βρίσκεις δουλειά, πατάς τα πρώτα –άντα, καταργείται η πλαστική σακούλα, ανακαλύπτεις πως το φρένο λέγεται και ντεμακιγιάζ, λογομαχείς κάθε Δευτέρα αλλά είσαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου κάθε Παρασκευή. Παντρεύεται η κολλητή σου, αποφασίζεις να κάνεις δίαιτα, είναι και η δόση της Harley που τρέχει. Ουφ, ένα διάλειμμα.

Εσύ απλώς βρίσκεις τον εαυτό σου να στέκεται στη μέση όλου αυτού του καταιγισμού πληροφοριών και νέων, χωρίς να ξέρει τις περισσότερες φορές πώς να δράσει. Να χαρείς που χώρισες γιατί πλέον είσαι ανεξάρτητη, ελεύθερη και ωραία; Να είσαι ευχαριστημένη και με τα λίγα ή να κυνηγάς πάντα το καλύτερο;

Αυτός είναι και ο λόγος που πολύ συχνά προτιμάς να αφήσεις κάποια πράγματα στην τύχη τους παρά να ασχοληθείς ουσιαστικά μαζί τους. Αυτός είναι και ο λόγος που παραμελείς, απομυθοποιείς και μοιραία, ξεχνάς ανθρώπους και καταστάσεις. Γιατί απλούστατα, είναι ευκολότερο.

Με άλλα λόγια, υπάρχει μία γενική τάση να ρηχοποιούνται πολλά γύρω μας. Πώς άλλωστε θα δώσεις την ίδια ενέργεια στο χωρισμό, τη νέα σου δουλειά, την ουρά στη δημόσια υπηρεσία; Στη διατροφή, στους γάμους και στα πανηγύρια, όταν το μόνο που θες είναι να πατήσεις pause; Και τελικά, το πατάς. Μόνο που το pause γίνεται στην ίδια σου τη ζωή, στην καθημερινότητα που έχεις μπροστά σου.

Εφόσον είναι ευκολότερο να απαντήσω σε κάποια ιστορία γιατί να κάνω τον κόπο να πάρω τηλέφωνο για να μάθω τα νέα κάποιου; Εφόσον είναι ευκολότερο να διαβάσω απλώς το μήνυμα, γιατί να μπω στον κόπο να απαντήσω με ολόκληρες παραγράφους; Εφόσον μπορώ να αδιαφορήσω, να μη δεθώ, να μην ασχοληθώ, γιατί να μη το κάνω;

Κι όμως. Όλη η μαγεία της επικοινωνίας κρύβεται σε αυτό ακριβώς που εσύ δεν είσαι διατεθειμένος να κάνεις. Στην προσπάθεια. Όλοι μας, αποφεύγουμε καταστάσεις που μπορεί να μας πληγώνουν, να μας αποθαρρύνουν, να μας γεμίζουν αρνητικότητα. Ξέρω, είναι μια διαδικασία το να αφιερώνεις χρόνο. Σκέψου όμως, τι έχει μεγαλύτερη σημασία για σένα;

Θέλεις να είσαι απασχολημένος ή ευτυχισμένος;

Και τα δύο, θα πουν πολλοί. «Δεν μπορείς να τα έχεις όλα όμως», θα ψιθυρίσει μια φωνούλα μέσα σου. Μην την αγνοήσεις, έχει δίκιο. Αλλά τι θα έλεγες, να προσπαθήσεις αν όχι για όλα, για το καλύτερο που μπορείς; Τι θα έλεγες, έτσι για αλλαγή, να σηκώσεις το τηλέφωνο αντί να στείλεις ένα απρόσωπο μήνυμα; Πώς θα σου φαινόταν, να πήγαινες μια βόλτα αντί να μιλάς με Facetime με το «άλλο σου μισό»; Ή, ακόμα καλύτερα, πάρε το επόμενο λεωφορείο και δώσε μεγαλύτερο suspense σε αυτό το άρθρο.

Πάψε να αναβάλλεις εκείνη τη συνάντηση με τους παλιούς σου συμμαθητές. Μοιραστήκατε κάποτε ένα θρανίο, ένα σκονάκι, ένα κρυφό γέλιο, μία αγκαλιά όταν αποφοιτήσατε. Δεν θα είναι δήθεν ώριμοι. Είναι ακριβώς όπως και εσύ. Μπερδεμένοι, προσπαθώντας να βρουν την πολυπόθητη άκρη στη ζωή τους.

Φτιάξε τις σχέσεις που έχεις ανάγκη να υπάρχουν στη ζωή σου. Είτε είναι οικογένεια, φίλοι ή έρωτες. Βελτίωσε τον οποιοδήποτε δεσμό έχεις σε αυτή τη διαδρομή που κάνεις, πριν φτάσεις να την έχεις κιόλας διανύσει. Δεν χρειάζεται να είναι όλα τόσο ρηχά. Τόσο ωμά. Δεν είναι ανάγκη να είσαι μέρος αυτού του τρόπου ζωής αν το μόνο που ονειρεύεσαι είναι το πότε θα αρχίσεις να μετράς παγωτά. Και όχι, δεν είναι πια και τόσο παιδικό.

Όπως είπε και ο Τζωρτζ Μπέρναρντ Σω, «Δεν σταματήσαμε να παίζουμε επειδή μεγαλώσαμε. Μεγαλώσαμε επειδή σταματήσαμε να παίζουμε».

Έχεις την ευκαιρία να δίνει ζωή και χαρά σε κάθε τι που σου συμβαίνει. Έχεις το προνόμιο να σηκώσεις το τηλέφωνο και να ακούσεις αυτόν που θες. Ή ακόμα και δεν είναι αυτός που θες, έχεις άλλους τόσους που μπορείς να μιλήσεις γι’ αυτόν.

Έχεις μια ευκαιρία να βελτιώσεις τις σχέσεις με τους ανθρώπους σου. Μην σπαταλάς το χρόνο σου σε emojis ενώ μπορείς να βλέπεις αληθινά χαμόγελα, γέλια και δάκρυα. Ζήσε τη ζωή στη live μετάδοση της.

featured image: Thought Catalog